Alıp Gitsen ya Kendini de Beraberinde

Karalanmış bir sürü kağıt parçaları bırakıyorsun ardında
İsyanımı yazıyorum
Beddualarımı yazıyorum
Sonra kıyamıyor yırtıp kaldırıp atıyorum…

Güzel günlerimiz geliyor aklıma
Özlediğimi hissediyorum
Yeni bir kağıt alıp hasretimi yazıyorum
Hani bana ilk seviyorum dediğim an vardı ya
Hırsımdan kağıdı avucumda buruşturup sıkıyor kaldırıp atıyorum…

Gece uzun gözlerde uyku yok
Öyle olunca hatıralar film şeridi oluyor
Seni ilk görüşüm geliyor aklıma
Yeşil bir mintan
Beyaz bir pantolon
Uzun ökçeli beyaz bir ayakkabı
Saçlar uzun lüle lüle
Yüzünde gülücük neşe dağıtıyor herkese
Gülmeseydin öyle keşke gülmeseydin
Kapılmayacaktım belki de çekim gücüne
Of be of of of
Bu nasıl yazı kargacık burgacık
Bir kez de yırtıyorum kağıdı ve kaldırıp atıyorum yerlere…

İlk yanına gelişimi hatırlıyor musun
Fırsatlar kollayıp yalnız bulduğum ilk anda gelmiştim yanına
Hiç unutamam, yanakların al al olmuştu
Merhaba demiştim titrek sesimle
Sende merhaba dedin bütün varlığınla titreyerek
Sadece ismini sormuştum
Sonra yol boyunca suskun yürüdük
Ah be gece vurulur mu insan böylece sinsice
Anlatmak istediklerimi anlatamamanın hırsıyla atıyorum bu kağıdı da yere…

Suretin ambargo koymuş gözüme
Baktığım her yer sen
Kokun sinmiş üstüme
Sen kokuyorum buram buram sen
Gözlerin düşmüş kadehe
Seni içiyorum her yudumda
Sarhoş mu oluyorum ne
Yediğim içtiğim sen baktığım gördüğüm sen
Üstüm başım hep sen
Şimdi farkına varıyorum
Ruhumu çalmışsın sessizce
Hırsız sende
Hırsız mı dedim aman Allah’ım
Yırtıp kaldırıp atıyorum kağıdı da yere…

Yerler kağıtla dolmuş
Hepsinde bir anı
Parçalanmış bir yürek bırakmışsın geride
Gidiyorsun, terk ediyorsun anladım tamam da
Neden kendini geride bırakıyorsun
Alıp gitsen ya kendini de beraberinde…

©
21 – 08 - 2016