Alıp Başın Gider Rüstem Emmi

Alıp başını gider Rüstem emmi, uzar yayla yollarına.
Yıllar geçtikçe mutluluğu da uzar Rüstem emminin saf ve yalın bakışlarında.
* * * * * *
Şimdilerde ne Rüstem Emmi kaldıı, ne onun gözünün içine bakan Mustafa.
Ne öküz arabası kaldıı, ne obanın bekçisi boz Yaman’ın arşınladığı yayla…
Ne Zarife Bacı kaldııı, ne Nuray kaldı süzme gözleriyle ve sırma saçlarıyla…
* * * * * *
Sütüne kattığı suyu süzmüş gibi,
Ahrete bıraktığı keyfi sezmiş gibi,
Umudunu cıgarasıyla ezmiş gibi,
* * * * * *
Dua dua el açmış Rüstem Emmi çaresiz gibi,
Her haline çöreklenmiş şeytanı tavizsiz gibi,
Bir kış boyu yetecek nevaleyi düzmüş gibi,
Hayalini bile kuramadığı rüyayı yazmış gibi,
Bütün dünyanın çarkını bozmuş gibi.
Alıp başını gider durmaz Rüstem Emmi…

ahmed emin fidan
07/11/2010 balıkesir