110
ALIP BAŞIMI1
Aklıma her geldiğinde
Ve
Elimden hiçbir şey gelmediğinde
Dağlara çıkıyorum
Alıp başımı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
O dağlarki ne haykışlar duymuştur, ne sevdalara şahit olmuştur ve nice yigitler barinmiştir sinesinde... Kaleminizi yürekten kutluyorum.. Selam ve saygilar.
Şiir yüreği okutuyor.Güzel sözler....Tebrikler.....
çaresizlik gibi gelmedi bana...aksine çaresizliğe alternanif...dağlarda her duygudan iz bulmak mümkün oluyor üstadım...sen dağa çıkıp öfkeni de bağırabiliyorsun,sitemini de...ve dağlardan sevdiğini de isteyebiliyorsun,yavrunu da...hulasa özgürsün...en özgür ama...kutlarım...
Bende öyle sizin gibi yapardım ama şimdi yapmıyorum sanırım yaşlandım kutlarım güzel paylaşımdı
'Dağ başındasın
Derdin günün hasretlik
Akşam olmuş
Güneş batmış
İçmeyip de ne halt edeceksin'.O.VELİ
Kutluyorum.
dağ bağımlılık yaparmış diye okumuştum bir yerlerde ...
sanırım sizin kisi ikili bir bağımlılık :))
tebrikler...
alıp başını gitmek çözüm değil ama bazen işe yarıyabiliyor:)tebrik ederim
güzel şiir için tebrikler.
yüreğinden hüzün uzak dursun arkadaşım.
sevgiler
mutluluğu ve mutsuzluğu bir şiirde buluşturdunuz. Tebrikler Özay Sağlam.
bazen uzaklaşmak , yalnız kalmak tam olarak çözüm değilse bile... insana iyi geliyor...
tıpkı Özay şairin özenli dizelerinde olduğu gibi...
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta