Adımladığım sokak, oturduğum ev
Sanki, büyüdüğüm bu şehir benim değil
Artık bana yabancı bu yerden
Alıp başımı gitsem diyorum...
Acımasız, yoz, hoyrat insanlar
Sanki, eşim, dostum, akrabam değil
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta