Adımladığım sokak, oturduğum ev
Sanki, büyüdüğüm bu şehir benim değil
Artık bana yabancı bu yerden
Alıp başımı gitsem diyorum...
Acımasız, yoz, hoyrat insanlar
Sanki, eşim, dostum, akrabam değil
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta