Adımladığım sokak, oturduğum ev
Sanki, büyüdüğüm bu şehir benim değil
Artık bana yabancı bu yerden
Alıp başımı gitsem diyorum...
Acımasız, yoz, hoyrat insanlar
Sanki, eşim, dostum, akrabam değil
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta