Kırgın anılarla doğdu güneş
Dokun(a) madı yaralara deli kızlar
Sızısı düştü kelimelerin dudağıma
Bine bölündü kızgın rüzgarlar
Erittiğimiz mumlarda ürkek taylar
Istırabın surlarında ölüm dolaşır
“Keremi bol,canın özü yaşatır karnında balığın yirmi beşten birini…”
Gecelere demir atan çocuklardık biz
Seherlerde ışıktan ezgilerle doğardık
Duvarlara çarpan binlerce keşke
Soluğumuzu tutan eriyik bulutlar
Kırmak gerekirse kıralım kanadını zamanın
Bir pazarında bu sonbaharın
İnadına yürümek mi solgun yapraklı yollarda
Ölmek mi kaybolmak mı gözlerinin karasında
Gör(e) meden ilkbaharın aşk kokulu papatyalarını
Tahta atlarla mesken tutmak mı keşkenin siyahını
Geldiğimiz yere dönelim mi anne?
Asa ile denizi yaralım mı anne?
Yonttuğumuz putları alıp yanımıza
Ne dersin toprağa koşalım mı anne?
Issız yerlerde beni terk etme anne
Bir yasak şarkı radyoda
Anı kitabı gözlerim
Sayfa sayfa gözyaşı
Mutluluğu sigara dumanına hapsettik
Gündüzler aykırı gül dikenleri
Geceyi zifire boyadık
Türkülerimi söyledin mi kanatsız kuşlara?
Geçip gitti o esrarlı günler
Bitip tükenmez aşklar,maceralar,umutlar
Bir şiir tutuştur şimdi rüzgara
Bir şiir seni beni anlatan
Hüzünlü bir şiir, içinde gözlerin olan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!