Benimleyken güldüğünü hatırlamıyorum
Benim yüzümden ağladığını da sanmıyorum
Görüyordum, bedenin benim yanımdaydı
Ama hissediyordum, ruhun çok uzaklardaydı
Bana hayatı zehir etmek için hep uğraştın
Mutluluğu engellemek için hep çalıştın
Belki diyeceksin madem anlamıştın
Onca yıl bana neden katlandın
Bir düşün, ben mutsuzdum da
Sen yüzüyor muydun mutluluklar da
Bir düşün, sen lânetliğe başladın da
Ben fırsat verdim mi yarım kalmasına
Bir türlü olmayınca, kendince tasarladıkların
Aklın sıra beni huzursuz yaşattığını sandın
Aslında çok büyük yanıldın
Benim kapkara alınyazımı sende yaşadın
Kaderin bana verdiği ağır cezadan
Sende nasiplendin, hiç farkında olmadan
Kötülüğün, dünyada bile buldu karşılığını
Seni daha neler bekliyor, artık yap hesabını
www.necdetyagan.com
Necdet YağanKayıt Tarihi : 1.6.2011 17:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!