Alıngötürün Benide Şiiri - Yılmaz Tosun

ALIN GÖTÜRÜN BENİDE

ben kimim bilmiyorum yaşıyormuyum yaşamıyormuyum belli değil
ey faslı bahar gelme sonzuzluğa kadar gelmee. sonbaharda büyük çınar ağaçları bırakırken yapraklarını, sarartırken, kocaman caddeleri sokakları, benide götür rüzgarınla savur gitsin sonsuzluğa.o yapraklar gibi bırak benide ayaklar altına ezsinler çiğnesinler,parça parça etsinler benide yaksınlar bulunamayımm küllerim uçussun onun gezdiği sokaklarda,belkide onun yüreğindeki ateşe ulaşır yüreğindeki küllerden bende doğarım tekrar.
gidin uçuşun göçmen kuşları, bir yangından kaçargibi,lamekan olan turnalar alın kanatlarınıza benide götürün. bir boşlukta bırakın bedenimi bulutların arasına.belki bir isyan yağmuru olurum yağarım bende, gök yüzünden üstüne damla olur düşerim,gözlerine yüzüne ellerine yağarımmm, belkide içtiğin su olurum seninle yaşarım bendeeee.kim bilir kurumuş toprağına düşer cansız bedenine ulaşırımm mezarında,canın olurumm yeşertirim seni sevgimlee.eğer düşünce seni bulamazsam o çukurda alın götürün benide ey ölüm alın götürün benidee.

yılmaz tosun 19 05 2009