Sencil Şiiri - Vedat Akdeniz

bu insanlık sencil
ve bana düşman
sana çalışıyor oldu olası
bu yolları
her biri birinden ırak yolları
sırf sen beni yüzüstü bırakıp
gidesin diye yaptılar
yetinmediler
o yolların geçtiği dağları
sırtına binip aşasın diye
hiç üşenmeden
atı evcilleştirdiler
sonra rahat rahat
daha da uzaklara
gidebilesin diye
nispet yaparcasına
tekerleği icat ettiler
nehirleri geçesin diye
köprüler kurdular
düşüp ardına yılmadan
geleceğimi bildikleri için
anakaradan daha öteye
gidesin diye
tersane kurup
gemiler ürettiler
bense son çare olarak
var olan bütün tersaneleri
yerle bir edip
bilinen tüm gemileri yakmıştım
buralarda öylece bırakıp beni
deniz aşırı memleketleri
yurt edinmeyesin diye
ama sencil insanoğlu durur mu
sırf benden almak için seni
ama bu kadar da olmaz
dedirtircesine
bu kez de uçağı icat etti
çünkü biliniyordu
gözünden düştüğümden beri
yükseklik korkumun olduğu
şimdi söyle sevdiceğim
bana düşman değil mi
bu sencil insanoğlu
yoksa ben
buluttan nem mi kapıyorum?
07.05.2016
Kempten