AL’INA KURBANIM
Gökyüzünün süsü o, yeter ki dalgalansın
Ay’ına, Yıldız’ına; ben Al’ına kurbanım.
Denizler boyun eğdi, üç kıtaya hükmettin
Tarih buna şâhittir, gökte gururum benim.
Herkesi ağırladı, salondaki vipiyle
Dünden beri uğraştı; en şiddetli tipiyle
Bayrak benim, marş benim; gönderiyle, ipiyle
O beni temsil eder, hem şerefim hem şanım.
Mâzisinde yok onun, ne yalan ne de talan
Daha ilk gördüğü an; düşmana korku salan
Masmâvi göklerimde, yeter ki sen dalgalan
Değil ki malım, mülküm; fedâ olsun şu canım.
Hakkın rızası için, nice gencimiz öldü
Onların sâyesinde, halkımız huzur buldu
Senin temiz kanınla, her şer bertaraf oldu
Oyunları bozuldu, boşa akmadı kanım.
Fethettiğin her yerde, küfrün izini sildin
Toprağı toprak bildin, insanı insan bildin
Tuna’da abdest aldın, Budin’de namaz kıldın
Acısı, tatlısıyla, onca hâtıram, anım...! ! !
19/06/’16
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 19.6.2016 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!