Alın Yazısı Şiiri - İsmet Alp Önsöz

Islak ve soğuk demir raylarını
Tek tek döşesem alnıma
Trenler götürür mü
Ateşimi uzaklara?
Beynimdeki yükleri alır mı
Vagonlar,
Sığar mı derin sancılarım?
Bilinmez…

Bir sigara daha yaktım şimdi,
İçimdeki kışın ortasından
Geçtim,
Usulsuz seferlerin garına.
Buğulu gözlüğümün arkasından,
İzledim kendimi:
Kömürlü trenler vardı ya hani
Dumanı ağır,
Yükü ağır;
İşte öyle taşıyacağım
Kendi yükümü…
Çünkü:
Sancı da benim,
Ateş de.
Duman da benim,
Yük de.
Hep ben, bana yüklendim de
Alnımda gezinirim...