Alın Yazı Şiiri - Mehmet Sait Çadırcı

Önümde ne engeller vardı...
Çorak, kıtlık demeden geçtim ben bu yolları anadolum
Güründe yaz kış battaniyeye bürüten kuru soğuk, üşüten ama hep beklenen maraz yağmur,
tenimi yakan, sümüğümü kana bulayan bozkır sıcağı
Beni senden vazgeçiremedi anadolum

Ne sürgünler ne komutanlar ne zalimler Seni anlamadan halkı görmeden, hâk olanlar
Kendini payidar edenleri gördün Anadolum
Bazen altın kartal kisvesine
Bazen hilal sancak kudretine büründün
Kâh geldim gördüm yendim oldun
Kâh yurtta barış dünyada barışa kaim durdun Anadolum

Aklı karalı sevdalardan geldin geçtin
Kah kerem ve aslı kah leyla ve mecnun
Kah hero ve leandros kah jüstinyen ve thedoraydın anadolum

1071'den attığım oktan beri yurdumsun
Senin aşkından
Anadan,babadan,ahbaptan
Yardan vazgeçtim
Kanlı ve paslı kılıcımı biledim
Atımın kuyruğunu bağladım
Yola çıktım geçtim çerilerin, fikri işgallerin geçtim satılık yapma gülleri satanların karşına
Anlattım senin beni maşuk etmenin nedeni
Senin her zerremi taşımanın nedenini.
Tarih tarihin akışındayken
Gösterdim her iklimine
Yazdım her dağına
Senin benden başka bir ele yar olmadığına
İz bırakmadım iz benim Anadolum

Uzandım toprağına anadolum
Aldım gülünden bir parça kokladım
Çektim kırlarda tertemiz havanı
Vardım seni hakedenlerin mezar ve ben olduğumu
Çünkü
çorağında da burdayım
Bolluğunda da
Ayaz havanda da varım
Ilıman ikliminde de
Gaza yolunda vakayım
Düğün gecende vakıayım
Anadolum

Sen bana cansın ben sana cananım
Sen alın yazımsın Anadolum