uygarlık dediğin insanın refahı değilmidir?
Refah, alınterinden fildişi kulelerimidir?
Alın-teri mi geriye benden kalan şerdir,
Ve çıplak bedenim sırtlanların kölesidir…
Toprak ağasından, uygar magandalar icad eden kimdir.?
Boş laf değil bu, dikkat! , çok önemlidir.
Arz-ı edilen alın terinin tuzuyla sunulmuş değerlerdir
Gücenme adamım, ama herşey burda el değiştirir....
O artık gökte aradığını yerde bulmuştur..
Uygarlığın içinde yel tutup bağırmıştır
Korku kulelerinde çınlayan, ölümün çanlarıdır,
İçine tükürdüğü her-neyse, bu imkanıda sağlamıştır.
Sen gülüyorsun adamım, bari ben ağlayayım,
Yas tutup kendimce, karalar bağlayayım.
İsyanlarımın kucağına yatıp; çekeyim üstüme düşlerimi.
Ve Açlığımı yüreğime bastırıp; derin hülyalara dalayım.
Kayıt Tarihi : 26.7.2009 23:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!