Alimünyum folyo Şiiri - Zeynep Beşen

Yüreğim sana konduğundan beri
Yumurtasini yeni çatlamış serçe gibi
Savunmasız  zaiyata açık halde ,
Bir o kadar canlı ve yaşıyor avuçların da .
Ismailin bıçağına boynunu uzatan koç  gibi
Istem dışı güven doluyorum  sana .
Bende şaşkınım bu duruma .
Ama ,işte, gel gör ki ;
Sana karşı sorgusuz guven tazeliyor içim .
Bu his sımsıcak evlere benziyor
Hani yara açsan da açtığını sansan da
Yara almaz yara tutmazim ben,
Yorulma boşa,
Bir şikayetim yok senden yana.
Ancak teşekkür makamın da ,
Günde beşyüz ya da bin defa !
Mutluluk hissini yayıyorsun bağrıma.
Bu durumdan en çokta Ruhum kazançta .
Koymadin bir ukde  içim de
Şu  dünya dedikleri üç beş saniye ömür rüyasın da.
Kalma di bir ukde özüm de ,
Seni tanıdım yetti ve artti hatta
Gittikçe çoğaliyor içimde ki memnuniyet örtüsü.
Aslin da beşyüz yıldır yüzüme yansıyan
Gözümden akan mutluluk hep bundan.
Bilemiyorum işte milyon yil da yaşasam
Yine de sana doymam.
Sende sonsuza açılıyor her kapı,
Çoğu şeyi bilmesem de bunu biliyorum .
Abartiya mahal vermeden
Ben işte ben !
Bir şairin yüreğin de seni bile isteye bestedim
Dinledim söyledim, baktim seyrettim .
Bir ozanin yüreğinde seni okudum durdum ,
Durduğum yerde şükre memnuniyete batıyor yüzüm .
Allah'im bu hisler için teşekkür ederim.
Insan mutluluktan  da ağlaya  biliyormuş ,
Ya da sevincten sen bana bunu öğrettin.
Değişmem seni bin cennete
Nede yedi katli göğe  hak katında bilindi
Halk avazında da biline bu.
Bu biline !
Anlıyorum şimdi biraz da olsa hallaci,
Lime lime edilirken bile yüzün de oluşan aşk sarhoşluğunu.
Halkin bu duruma şaşkınlığını hiddetini öfkesini.
Evet ,aşk ?!
Sen varsın gayrisina nasil olsun ihtiyacım yada arzum.
Bilirim sen seçilmez seçersin.
Ne ırk bilirsin ne din tanirsin katin da .
Sen birle biri toplayinca sıfıri açığa çıkaransin.
Her birimin dinine tabi olmazsin ,
Her dini kendine tabi kilarsin .
Var olasın .
Var kalacaksin .