Alim Veli Deli Şiiri - Zeki Günay

Hikaye? Bir zamanlar varmış Ali,
Ali hem Alim imiş hemde veli,
Hikayeyi sonunu kadar oku,
Kimler Alim, kimler Veli, kim deli.

Bir zamanlar dedik? Öyle değil mi?
Yoksa akıllıya, deli diyen veli mi?
Karıştı kafalar, öyle değil mi?
Kimler Alim, kimler Veli, kim deli.

Ali ölmüş, soyu soya uzamış,
Her bir Ali'nin yolu hep tuzakmış.
Şeyh alim veli Ali'den uzakmış,
Kimler Alim, kimler Veli, kim deli.

Anla hikayenin anlam özünü,
Sakla aklında, söyleme sözünü.
Ayırma ha? Hikayeden gözünü,
Kimler Alim, kimler Veli, kim deli.

Bir deli ki? Atmış ağaca taşı,
Kırk ceviz yarar, kırk akıllı başı.
Kırk dedik ya? Kırkta tevbenin yaşı,
Kimler Alim, kimler Veli, kim deli.

An Hızır'ı Zülkarneyn Süleymanı,
Hikayede elbet var acı anı.
Anlamanın gelmedi mi? Zamanı,
Kimler Alim, kimler Veli, kim deli.

Doğruyu uzaktan söyle taşlarlar,
Ya zindana atar ya da haşlarlar.
Yalana, dedikoduya başlarlar,
Kimler Alim, kimler Veli, kim deli.

İnsana her yaşta verilir ilim,
İcatı bulmak, hem ilim hem bilim.
İcat büyük ise serilir kilim,
Kimler Alim, kimler Veli, kim deli.

Düşman saldırırsa, şehitsiz kazan,
Aç televizyonu, yatağa uzan.
Öğrenci okuyan, öğretmen yazan,
Kimler Alim, kimler Veli, kim deli.

Ey kul Zeki, yazdın yine on kıta,
Kıta dedin, etraf dört deniz vuka.
Düşman can boğazda, boğazı tıka,
Kimler Alim, kimler Veli, kim deli.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY