Cahillerden uzak,
Alimlere yakın ol.
İlim paylaştıkça artar,
Medeniyete gider yol.
Bilgi Enflasyonu olmaz,
Arttıkça da değerlenir,
Cahilin doğrusundan
Alim zannı, önce gelir
Analı, babalı olsa cahil,
Hem öksüz, hem yetimdir.
Ne mal ne de mülk,
Yalnız, ilim servetindir.
Malımızı biz koruruz
Din bizim parolamız
“Beşikten kabre ilim”
O dem İnsan oluruz.
Aldığımız her nefes,
Ölüme adım adım
Hep küçük adamlarda,
Büyük düşler aradım.
Onca ahmak gördüm,
Her lafında bir yemin
Bunca yanlışlarından,
Doğru kadar da emin.
Bilgi gurbet kılavuzu,
Cehalet köyde yabancı
Âlim herkesi doğru bilir,
Cahil ise yalancı.
Âlim İlmine güvenir,
Cahil kör cesaretine
Âlim az ve öz düşünür,
Cahil dalar gider derine.
Âlim ölünce de yaşar,
Cahil yaşarken ölü
İlim süsten güzeldir,
Âlim ilmin bir gülü….
2010
Kayıt Tarihi : 25.5.2010 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlimle Cahalet karşılaştırılmıştır..
Her ne kadar cahil, bildiğim kesin de dese.
İlim bir zenginliktir, cehalet de bir yoksulluk.
İlimde hakka kulluk var, cehalette kula kulluk.
Cahilden uzak kal, âlime yakın ol.
tebrikler kaleminize sağlık saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)