Alıcı Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Yani şimdi kaçtan aşağı olmaz, diyorsun?
Gönlünü almaya talip oldu bu gönlüm,
Ne tartıyorsun,
Ne gösteriyorsun.
Canımı terazine koysam sarı sarı dirhemler karşısına;
Yeter mi acaba bu can o gönüle?
Ben varsıl alıcıyım,
Söyle.

As ruhumu, razıyım
Yüreğinin çengellerine,
Yüreğin bana karşı çifte çatal, biliyorum
Ve azaplarını çektikçe öğreniyorum.
Ben almaya değil, adamaya geldim sana canımı,
Al,
Veriyorum.

Bu can bende kalıp da ne olacak?
Alt yanı derde bulanmış, bir eski can işte,
Her soluk alıp verişte,
Her yaşıyorum sanışta
Çekmediği çile mi kaldı, hüzün mü?
Benim canım dar vakitlerin canı,
Karagün canı, karagün gönlü,
Onun içindir ki; seve seve kabulleniyor ya
Ölümü.

Sen teraziye gönlünü koy, zor satıcım,
Ben canımı koyayım dirhem dirhem,
Gönlümü, ruhumu, bedenimi koyayım,
Tartalım üç aşağı-beş yukarı,
Alayım.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
KAFES isimli Serbest Şiirler 'inden > 43-44/100)