Ne zor geçiyor zaman sensiz
Sanki paslanmış yürümez dakikaları
Soğuk beyaz kaplamış üstümü
Gelecek baharı bekliyorum umutla.
Sıcaklığımı,gözlerinde ışığımı arıyorum
Yeniden filizlenmek için
Gitmek gerek bazen sonuçlarını hayra yorarak
Geriye bakmadan gitmek gerek.
Ardında bıraktıklarını görmeden resmen kaçarak.
Gitmek gerek düşünmeden olacaklara kafa yormayarak.
Hayal bile kurmadan gitmek gerek.
Hayallerini yıktıklarını bırakarak ve susarak.
Kin yutup kan kustuğumu bilirsin
Yanına bırakmadığımı kimsenin
Unutma bana bu yaptıklarını
Yaşarken ölmek neymiş göreceksin
Ne sözler unutulur ne yapılan
Güneşin ısıtamadığı ellerim var benim
Ve sahte gülüşlerin ısıtmadığı yüreğim
Sözlerin yetemeyeceği dertlerim var benim
Ve kendime bile söylemediğim gerçeklerim
Sarmakla kabuklanmayan yaralarım var benim
Şimdi Konya'da bir can ışığı kapatıyor
Öyle eskilerden şarkılar çalıyor.
Perde,pencere açık
Gecenin kalbinde dolunay duruyor
Bir aşık var gözleri açık
Öyle sersefil,seni düşünüyor.
Konuşmak bile zorken bize
Kavuşmak nasıl mümkün dersin
Düşlemek bile zorken bize
Yaşamak nasıl mümkün dersin
Arada gelsek de göz göze
Yalnız kalmayı seçmek
Yolda bırakılma korkumdan
Peki ya
Seninle olmayı seçmek?
Ateşi avcumda saklamak
Şiddetli bir yağmur yağıyordu sokaklara
Islanmıştım tek başıma bir köşe başında
Saatler ayrılığı sensizlik geçiyordu
Adımlarım karışmıyordu adımlarına
Gecenin yüzü karaydı tıpkı gönlüm gibi
Ne cevapsız soru ne girift bir bilmece
Süveyda gizli bir günah mecnun gönlümde
Unutulmaz bir hissin silinmez bir leke
Sen süveyda kalbimin tam orta yerinde
Sen sedefsin,akik,zümrüt yüzde cevahir
Yanlış yer, yanlış zaman doğru hisler
Gerçek olan söylenemeyen sözler
Seven mi sevdiğine zulüm eder
Belki sebep kaçtığımız gerçekler
Bir damla yağmur düşse topraklara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!