Gecenin bir vakti
Pusuda karanlıklar
İrtifa bin beş yüz
Kim ulan o
Ulan kim ulan o
Sıkı adamdı Ali Bey
Vazgeçmedi hiç bir zaman
Ne Zemen Kızı namlısından
Ne kesik namlusundan
Berberde sinekkaydı tıraşın üstüne
Çekince lâcivertlerini eli belinde
Kesik namlusunu yoklardı önce
Zemen Kızına yanık Keresteci Müslim
Bir de yardakçısı Kereste Abdurrahim
Kumpasa getirdiler uçarılık dönüşü
Gecenin kör bir anında gıkı çıkmadan
Soludu ve diz üstü çöktü gün ışıyana dek
Yüz yüze gelemedi kanlısıyla
Salt namı yürüdü hem çarşıda arastada
Adı unutulmadı ne handa ne mekânda
Kayıt Tarihi : 29.1.2011 22:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ali Bey benim babamdı. Ben de Alibeyoğlu Talat Akıncıoğlu. O bir kunduracıydı, ama ona herkes Ali Bey diye hitap ederdi. Ben de öyle yapıyorum şimdi. Adı Ali olan herkese Ali Bey diye hitap ediyorum. Apartmandakiler kızmışlar bana kapıcımıza Ali Bey dediğim için. Bana göre bütün Ali'ler beydir. Ali'lere beylik yakışır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!