“bu, son şairin son şiiri
sen; son şiirin son mısrası..”
son silahımın son kurşunu
son aşkıma son cellat...
bu son güzün son günü
bu son rüzgar, son ağacın son dalındaki
boşluğu anlından öpmeye mi çalışıyorsun
yüreğinde yangınlar büyütmeye mi
öyle kolay değildir boşluklara ulaşmak
kolay değildir yangınlarla yaşamak
“ bu dağların son gölgesiydin sen
yelkenime içirdiğim son kuzey rüzgarı”
son çobanın, son nefesindeki, son kaval namesi
bu son boynum, son celladın, son baltasındaki
bu son yangın göğsümde, bu son yağmur sözlerimde
gelip giden sonuncusun
Çilemin geçtiği yollar aşınmaz
Belki bir daha geçerim diye
Izdırapla yumruklaştım kolum yorulmaz
Belki bir daha vururum diye
dağlara yol kazdım tırnaklarımla
'Rüveydanın Gözlerine'
'her hücremden bir mecnun dirilip istemesen de sana gelecek,
her bakışın katletse de bu sevda bu tende tekrar cana gelecek...'
“Sonsuzluğu Onsuzsam Neyleyeyim...”
Sensiz Ufukların Zindanlarında Ağlayacaksam,
Durunca Evrenin Kalbi
Kaybolduğum Alacakaranlık Lanetlerini
Bir İlkbahar Muştusuyla Def Edeceğim
Kan Ağlayacak Layıkıyla Aynalar
çilemin kalesi; kırılmaz camdan
kırılsa bir daha kurulmaz camdan
bazen vazgeçilir çileli candan
geçmekte, geçilmekte bir anla
senden değil, kendimden vazgeçerim
geçtiğin yollara taş mı olaydım
boğulduğum bir damla yaş mı olaydım
gözünün üstünde kaş mı olaydım
esmekte, estirmekte bir anla
ızdırabı; çileme kılıf mı buldun
Ellerin; çilemde aşılmaz engel
Ayaklarınla gittin: onlarla dön gel
Yolunu çizemez cetvelle pergel
Gitmekte, dönmekte bir anla
umutsuzluk dağlarımı çökertmiş
çilem kaşlarında dara gerilmiş
şözlerin kalbimi kurşuna dizmiş
vurmakta, vurulmakta zamanla
bugün üzerime dağlar devirdin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!