bırak kimseler bulmasın beni
bırak kimseler görmesin
bir hiç olsun yiğitliğim
sen beni gör yeter
sen bul beni diplerimden
topla dağılan benliğimi
hırka giydi kaftan sandılar
inandı anlamadılar
yobaz diye karaladılar
bir sır taşıyordu oysa
ve tek derdi insanın insanca imanla yaşamasıydı
görmediler
sen susuyorsun..
bir şiir yükseliyor diplerimden,
aramızda bir nehir yatağı büyüyor,
korkuyorum,
su alıp götürüyor taze umutları.
sen susuyorsun...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!