Ali Yüksell Şiirleri - Şair Ali Yüksell

Güle sorsan ister miydi dikeninin olmasını?
Güneş hiç bırakır mıydı geceye kendini?
Arı çok mu muhtaçtı bal yapmaya?
Mecbur muydu her soru cevaplanmaya?
Ferhat niçin kırdı binlerce kaya?
Aşkın hızına karşı her şey yaya.

Solardı yüzün
Görürdüm hüznü gözlerinde
Kalkmak üzereyken tren
Kulağın düdük sesinde
Gitme derken
Yabancılaşıyor sesin

YAĞMUR BEKLEMEK

Yağmur yağmıyordu ıslatmıyordu saçlarını, saçlarına hiç dokunmadım; dayayıp burnumu buklelerine hiç koklamadım saçlarını. Hiç bir fotoğraf karesine sığamadım onunla hep dışında kaldım. Hiç bir aşk yaşamadım. Çocuk kalmak için çırpınıp durdum. Aldırmadım “büyüdün adam oldun”lara. Aradım içimde büyüyüp duran aşkın sahibini. Bazen bekledim bulması için beni.

Yağmur yağmıyordu. Ellerinde eldiven vardı zaten ıslatamazdı. Ben bilmem nasıldır elleri hiç elini tutmadım. Tutması için uzatmadım. Sakındım bazen saklandım. Elleri güzeldi eldivenin içinde. Ellerimde olmadığı için severdim ellerini. Elime geçse elleri. Elleriyle öldürebilirim kendimi.

TREN GiDİYORDU.
SEN DURUYORDUN.
BİRİ EL SALLIYORDU.
TREN GİDİYORDU.
BEN KALIYORDUM SENDE.
TREN GİDİYORDU

GÖZLERİNDE GÖRDÜĞÜM IŞIKLA TÜM GECELERİ AYDINLATABİLİRİM. BAĞLAYIP SAÇLARINA GÖNLÜMÜ HEP PEŞİNDE GEZEBİLİRİM. SEN OLABİLİRİM ÖRNEĞİN. AYNAYA BAKTIĞIMDA BENİ SEN SANA BİLİRiM. SENİ HİÇ GÖRMEDİĞİM BİR YERDE HİÇ BİLMEDİĞİM ŞEKİLLERDE HATIRLAYABİLİRİM. SENİ SEVEBİLİRİM ÖRNEĞİN. KUCAK DOLUSU GÜLÜMSEMELERİ KAPINA BIRAKABİLİRİM. GÖZÜNDEN DÜŞEN TEK DAMLAYI BİR DERYAYA DÖNÜŞTÜREBİLİRİM. HER GÜLÜMSEMENDE KENDİMİ ZAMANSIZ MEKANSIZ UNUTABİLİRİM. SANA SUSABİLİRİM ÖRNEĞİN. YÜREĞİME BAĞLAYIP ZİNCİRLERİ, KENDİMİ KOPARABİLİRİM. SENSİZLİKTE ÖLEBİLİRİM. KALBİME SAPLANAN HER SANCIYI SEN SANA BİLİRİM. GÜLMEYİ UNUTABİLİRİM ÖRNEĞİN. HATIRLADIKÇA SENİ YUTKUNAMAYABİLİRİM. YÜREĞİMDEN BOŞALAN SELLERE GÖZLERİMDEN YOL VEREBİLİRİM. SENİ ÖZLEYEBİLİRİM ÖRNEĞİN. AÇILMIŞ BİR KİTAP SAYFASINDA, BİR GECENİN YARISINDA, BİR ŞARKININ ARASINDA, BİR YALNIZLIK SIRASINDA, SAÇLARININ KARASINDA, ŞU KALBİMİN YARASINDA, BİR DUVAR YAZISINDA, HER NEFES ALIŞIMDA SENİ HATIRLAYABİLİRİM.

SANA HİÇ KIZABİLİR MİYİM? YAĞMURA ISLATTIĞI İÇİN HİÇ ÇAMUR ATABİLİR MİYİM? NASIL Kİ YOKLUĞUNU ÇİZEBİLİRSEM GÖZYAŞLARIMLA......... SANA KÜSEBİLİR MİYİM ÖRNEĞİN. KALBİMİN MÜHRÜNÜ SENDEN BAŞKASINA VEREBİLİR MİYİM? KALBİME ATTIĞIN AŞK İMZASINI YOK SAYABİLİR MİYİM? SANA GİT DİYEBİLİR MİYİM ÖRNEĞİN. ZATEN YAŞATTIĞIMI BİLDİĞİM HALDE SENİ SENSİZKEN BU YÜRÜKTE KENDİMİ SABAH AYAZLARINDA UÇURUM DİPLERİNDEN TOPLAYABİLİR MİYİM? SANA MUTSUZ OL DİYEBİLİR MİYİM ÖRNEĞİN? BİR DAHA HİÇ GÜLMEYECEĞİMİ BİLSEM TÜM GÜLÜMSEMELERİMİ AYAKLARINA SERMEZ MİYİM? ÜZÜLMEMEN İÇİN KAPI KAPI DOLAŞIP MUTLULUK DİLENMEYE RAZI OLMAZ MIYIM? SENİNLE YOLUMU AYIRABİLİR MİYİM ÖRNEĞİN? SENSİZ YÜRÜYEBİLİR MİYİM. TAKILIP DÜŞMEZ MİYİM? ELİMİ UZATTIĞIMDA BOŞLUĞU TUTABİLİR MİYİM? SENSİZLİKTEN KORKMAZ MIYIM ÖRNEĞİN? NASIL KAÇARSA KARINCALAR YAĞMURDAN SENSİZLİKTEN ÖYLE KAÇMAZ MIYIM? BİR DAMLA SENSİZLİKTE ÖLECEĞİMİ BİLMEZ MİYİM?

NE YAZIK Kİ BİLMEZSİN SEN. SENSİN BENİM AŞKTA TEK ÖRNEĞİM...........

SABAHLARI SENİNLE UYANIYORUM. YÜZÜME ÇARPIYORUM SOĞUK SULARI. SONRA SENİNLE ISINIYORUM. KAHVALTIMDA YANIMDA OLUYORSUN. BENLE BİRLİKTE TADINA BAKIYORSUN SENSİZLİĞiN. SENİ SEVİYORUM SABAHLARIMDA. SONRA GİYİNİP HAZIRLIKLARIMI TAMAMLAYIP DIŞARI ÇIKYORUM, BİR SOĞUKLUK KARŞILIYOR KAPIYI AÇINCA. YÜZÜM SANA DÖNÜYOR. HATIRLIYORUM GÜLÜŞÜNÜ GAMZELERİNE SAKLANIYORUM İÇİM ISINIYOR DIŞARIDA KALIYOR SOĞUK HAVA. SENİNLE YÜRÜMEYİ SEVİYORUM. BANA YAZDIKLARIN GELİYOR AKLIMA YOL BOYUNCA. HİÇ UNUTAMIYORUM GÜLEN YÜZÜNÜ VE HATIRLADIKÇA BİR GÜLÜMSEMEYE DÖNÜŞÜYOR TÜM EVRENİM.
SONRA ETRAFIMDAN GEÇENLER BAKIYOR BANA GÖRÜYORUM. NEDEN KENDİ KENDİNE GÜLÜYOR DİYE MERAK EDİYORLAR. BİLMİYORLAR Kİ SENSİZLİKLE BÖYLE AVUNUYORUM. DURAĞA GELDİĞİMDE YÜZÜMDEKİ GÜLÜMSEME DEVAM EDİYOR. SONRA BİNİYORUZ ZAR ZOR. KULAKLIĞIMDAN BERABER ŞARKILAR DİNLİYORUZ. SANA SORAMIYORUM BUNU BEĞENİYOR MUSUN DİYE? BİLİYORUM Kİ AŞKIM BEN SEVİYORUM DİYE KATLANIR SEVDİĞİM MÜZİĞE. SENİ ÖZLÜYORUM İÇİMİ ACITAN NAĞMELERDE. BİR NOTA TUTUP BENİ YERE ÇARPMAYA ÇALIŞIYOR SENDELİYORUM. UZATIYORUM ELİMİ SEN TUTUYORSUN. SANA TUTUNARAK YOLU BİTİRİYORUM. SONRA İŞE GELİYORUM. ANAHTARI ÇEVİRİYORUM KAPI AÇILIYOR SEN KARŞILIYORSUN. HOŞ GELDİN GÜNÜMÜZ GÜZEL GEÇECEK DİYORSUN. BİLİYORUM DİYORUM SEN YANIMDASIN. GÜN BOYUNCA SENLE KONUŞUYORUM. CEVAPLAR YAZIYORUM HER AN ÖZLÜYORUM SENİ. AKŞAM OLUYOR BAŞLIYOR EVE DÖNÜŞ MACERAMIZ. BİR OTOBÜSE BİNİYORUZ ORDAN BAŞKA BİR OTOBÜSE. HER OTOBÜS YOLCULUĞUMDA BENİMLESİN. AKŞAM KARANLIĞINDA İNİNCE OTOBÜSTEN DURAKTAN BİZİM EVE GİDEN YOLUMU AYDINLATIYORSUN. IŞIĞIMSIN. KAPIYI AÇINCA GÖRÜYORUM YİNE KARŞIMDA. BİLİYORUM BENLESİN HEP. YEMEĞİMİZ YİNE AYNI SENSİZLİK, ÜSTÜNE BİRAZDA HASRET SOSU. YEMEKLER ESKİ TADI VERMİYOR. SONRA GİDİP KİTAP OKUYORUM SEN KOLAY GELSİN DİYORSUN. KOLAY GELİYOR SAYENDE. GECE AKŞAMDAN KURTARIYOR KENDİNİ. SENDEN KİMSE KURTARAMAZ BENİ. SENİ SEVİYORUM HER ANIMDA. SENSİZ GEÇMİYOR GÜNÜM. SENİNLEYİM.....

Sana yazdıklarımı kurtaramadım defterlerimin arka sayfalarından buruşturulup atılan kâğıtlardan ve yalnızken söylediğim şarkılardan. Şarkılarımı sana yazdım, sana söyledim. Bilmesen de belki dolaşır diline.
Düşemedim dalında solmuş kuru bir yaprak gibi ısrarla kaldım. Yeni baharlar yeşertmedi beni. Sadece tutundum umutla. Çaresizliği sana anlatamam ama bana baksaydın anlardın. Kitapları defterlerle paylaşmak istemiyorum, seni gözlerimle. Hiç bitmeyen bir merdiven gibi hayat sadece Çıkmak var ne inmek, ne dinlenmek.

Bindiğim otobüslerde yanımda oluyorsun dönüp bakamıyorum. Baksam da göremiyorum, görsem de seni bulamıyorum. Hemen değiştiriyorsun şeklini.

Her ulaştığında bir şeyleri kaybetme duygusu gibi galiba. Sana ulaşmak istemiyorum. Ağaçlar nasıl gökyüzüne doğru uzanır aşkla. Gücünü yerden alarak. Ben de gücümü sensizlikten alıyorum. Kalbimi kanatarak. Radyasyona uğramış hücreler gibi büyümekten başka; garip şekillere bürünüyorum...

1.PERDE BEKLEYEN ADAM
TOLGA MASADA OTURMUŞ, İÇERDEKİ SİGARA DUMANINDAN RAHATSIZ YİNE DE YÜZÜNDE BİR İFADEDEN YOKSUN VE KALABALIKTA YALNIZ BEKLEMELERİN DURGUNLUĞUYLA, NEFES ALMAK İSTEMEDEN NİHALİ BEKLİYORDU. NİHAL BULUŞMAK İÇİN BURAYI SEÇMİŞTİ. BURASI NİHALİ İLK GÖRDÜĞÜ YERDİ. ÜNİVERSİTENİN KANTİNİ. SARI DUVARLARI, HİÇ EKSİK OLMAYAN SİGARA DUMANI BULUTLARI, YAZIN GETİRDİĞİ SICAK HAVA, BUNALTI, TER, YETERSİZ HAVALANDIRMANIN İSYANLARI, DERS ARALARINI EN İYİ [! ] ŞEKİLDE GEÇİRMEK İSTEYEN UYUŞMUŞ ÖĞRENCİLER, GEÇEN KIŞ YENİLENEN BEYAZ MAVİ SANDALYELER (DEĞİŞTİRİLMEDEN ÖNCEKİ SANDALYELER DAHA İYİYDİ DİYE DÜŞÜNDÜ TOLGA: İNSAN BUNDAN BİR AN ÖNCE KALKMAK İSTİYOR, ÇOK RAHATSIZ) GARİP BİR ÇAY KOKUSU, KOLALAR, SANDVİÇLER, TOSTLAR. HERŞEY BIKKINLIK VERİCİYDİ BEKLERKEN. ÇEVRESİNE BAKARKEN BAZEN DALIP GİDİYORDU BAŞKA DÜŞÜNCELERE. KANTİNİ BİR ARENAYA BENZETTİ. DAR KAPI İKİ KİŞİNİN ANCAK GEÇEBİLECEĞİ KADARDI TABİ ZORLARSA. AMA TECRÜBE EDİNMEK İSTEYEN ÇOKTU. BİRBİRLERİNİN ÜSTÜNE ATILAN CENGÂVERLER, BOĞAYI BİR VÜCUT HAREKETİYLE SAF DIŞI BIRAKAN MATADOR KIZLAR. DÜŞÜNMEKTEN SIKILIYORDU. AKLINI BAŞKA ŞEYLERE YÖNLENDİRMEYE ÇALIŞTIKÇA HER BEŞ DAKİKADA BİR ÇALAN SAAT GİBİ KAFASINDA O DÜŞÜNCE BELİRİYORDU. SIYRILIP BU DÜŞÜNCEDEN KENDİNİ YENİ DÜŞÜNCELERİN KOLLARINA BIRAKIYORDU. NE OLDUĞUNU BİLMİYORDU TOLGA NİHALİ SADECE BEKLİYORDU. SAAT İKİYE DOĞRU AĞIR AKSAK İLERLİYORDU. YUKARIYA ASILMIŞ BİR DUVAR SAATİ VARDI. OLDUKÇA BÜYÜKTÜ GÖRMEK İÇİN KANTİNDE OLMAK YETİYORDU. GÖRMEMEK İÇİNSE BÜYÜK BİR YETENEK[! ] SAATİN ÜZERİNDE BİR ÇİZİM, FİGÜR YOKTU. SADECE SİYAH ÜSTÜNE BEYAZ HAREKET EDEN KOLLAR VE ALT KISMINDA MARKANIN ADI. AMA ABARTILMIŞ BİR ŞEKİLDE DEĞİLDİ. NİHAL’İ GÖRDÜ.
2.PERDE SESSİZLİK MEYDAN SAVAŞI
NİHAL İLK TANIŞTIKLARINDAKİ PEMBE GÖMLEĞİ GİYMİŞTİ. ALTINDA MAVİ PANTOLON VARDI. YİNE O GÜN GİYDİĞİ. BİRAZ ÜZGÜN BİRAZ PİŞMAN AMA KARARLI BİR BAKIŞ VARDI GÖZLERİNDE. NİHAL MASAYA OTURDUĞUNDA BEN DE Mİ O GÜN GİYDİKLERİMİ GİYMELİYDİM DİYE AKLINDAN GEÇİRDİ. SURATINI KAPLAYAN SIKINTILI İFADEYLE KENDİ KENDİNE BİR KUTLAMA MI VAR YOKSA ÖNEMLi BİR GÜNÜ MÜ UNUTTUM NE ANLAMI VAR BUNUN ŞİMDİ? TOLGA AYNI GİYSİLERİ GİYMENİN NE ANLAMA GELECEĞİNİ BULAMADI. ÖZELLİKLE SEÇİLDİKLERİ ÇOK AÇIKTI. İKİSİ DE MASADA OTURMUŞ BİRBİRLERİNE BAKARAK SESSİZLİĞİ DİNLİYORLARDI. BAŞKA HİÇ BİR SES DUYMADAN. TOLGA BİRDEN KAÇIP GİTMEK BU SESSİZLİKTEN KURTULMAK İSTEDİ. KAÇMANIN FAYDASININ OLMAYACAĞINI SADECE KAFASINA BIRAKILACAK BİNLERCE SORU TOHUMU OLACAĞINI ANLADI; HEM SESİNİ ÖZLEMİŞTİ DUYMAK İSTİYORDU VE KALDI.
NİHAL HAZIRLIKLIYDI AMA YİNE DE TEREDDÜTLERİ VARDI. BU TEREDDÜTLER SADECE SEÇECEĞİ KELİMELERLE İLGİLİYDİ. SOĞUKTU BİRAZ NİHAL; MANTIĞINI HEP DUYGULARININ ÜSTÜNDE TUTAR PEK HATA YAPMAZDI. BELKİ BUNUN DIŞINDA DİYE DÜŞÜNÜRDÜ.
NİHAL BİR SORUN MU VAR, NEDEN BENİ BURAYA ÇAĞIRDIN VE NİÇİN BU ÜSTÜNDEKİLERİ GİYDİN; BUNLARIN ANLAMI NE DİYE SORMADI TOLGA. SADECE BEKLEDİ ELİNDEN GELEN EN İYİ ŞEKİLDE. VE NİHAL KONUŞMAYA BAŞLADI.

BOĞAZIMA ÇÖKÜYOR İKİ EL.YALNIZLIK İSTASYONUNDA BEKLERKEN. GÖZÜME HEP BİR ŞEYLER KAÇAR GÜNEŞİN ÇEKİP GİTTİĞİ BU SAATLERDE. GİDİYORMUŞ, BUNU SÖYLEMEYE GELMİŞ, DÖNMEYECEKMİŞ. GİT SADECE İKİ SENEMİ PAYLAŞTIN BENİMLE, GEREK YOKTU GELMENE. MUHASEBEYE GİT KESSİNLER KALBiNİN YARISINI.SENLE GİDECEK BENİMKİNİN YARISI.

Beyaz bir sayfa ne anlatırsa
Seni öyle seviyorum.
Dalından kopan çiçek nasıl ayrılırsa
Seni öyle özlüyorum.
Çatlamış topraklar nasıl mutaçsa suya
Seni öyle bekliyorum.