Herkes kalbinin renginde yaşar hayatı
Mavi renkli ise sakin yaşarsın
Kırmızı renkli ise nabzın yükselir
Mavi yaşa hayatı okyanuslar gibi
Kalbin beyaz renkli ise huzurlu olursun
Rengini belli etmeden ortada dönenler
Yalakalık yaparak herkese beysin diyenler
Deve gibi diz çöküp el etek öpenler
Öldüğümde mezarıma gelmeyin olur mu?
Her devrin adamı olanlar
Ne bir sözümü ne de bir bakışımı anladınız
Sakın gelmeyin üstüme kırarım hepinizi
Bıktım yoruldum sahte yüzlerden
Gelmeyin üstüme daha alacak neyiniz kaldı
Rahat bırakın uzak durun benden
İstanbul gibiyiz ikimiz
Her tarafımız insan dolu
Kız kulesi gibi yalnızız
İstanbul gibiyiz ikimiz
Birimiz Avrupa yakasında
Diğerimiz Anadolu
İyi değilim bu günlerde
Geçmişten kalan izlerle nereye kadar
Yine aynı sensizlik
Yine aynı çaresizlik
Sanki nefes alamıyorum
Boğazımı sıkıyorlar gibi
Anne öyle candan öyle tatlısın ki
Benim için bir meleksin canım annem
Gece ateşlensem hiç yanımdan ayrılmazdın
Anne ne olur hakkını helal eyle
Acılı günlerimde hem arkadaş hem dost oldun
Kan ter içinde uyandığımda hep karşımda oldun
O gül yüzünüz hep gülsün aman sakın solmasın
Ne kadar çok mutlu ettiğiniz insanlar var dünyada
Umut oldunuz binlerce çaresiz hastaya
Rüzgar bile size aman yanlış yapmasın
Bedenim can çekişirken umut oldunuz
İsyanlar ederken Allah’tan şifa buldurdunuz
Sana üşüyordu sana titriyordu bedenim
Sadece sor kendine hiç mi sevmedin
Bütün şiirler gözlerini anlatıyordu
Bütün şarkılar saçlarını anlatıyordu.
Sımsıcak konuşurdun benimle
Şehit mi düştün Hasan? Cennet kokuyor her yer
Ellerini uzat ne olur yokluğun dayanılmıyor
Hak yolun yolcusu bir daha ayağa kalk
İnsan olan seyirci kalmamalı bu acıya
Toprağında taş,mezarında yoldaş olurum
Hasretin kor bir alev gibi yakıyor içimizi
Bir yağmur bulutu gibi
Rüzgarlarla gezmek istiyorum
Saçını savurup esen rüzgarla
Yağmur olup yağmak istiyorum
Sen yağmurda ıslanırken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!