Biz üç kişiydik
üçümüz bir yerde
sevgiden taçlar örmüştük
gün olmuş soğukta yatmışız
gün olmuş
bir deli rüzgar olmuşuz
Hayat garip bir yolculuk
Bazen
İşte bitti diyorsun
İçinde kalan son vedalar
Boğazına düğümlenen
Son cümleler
Hayatın adalet melekleri nerde
Düzenin düz kısmında başlıyorum her gecenin sabahına
Baştan yenik başlayan bir yürek
Ansızın
Bir gece yarısı sol yanımı yakıp
Solumun yangının da
Vakit dolmuştur artık yola çıkma zamanı
belkide dönüşü olmayan bir yol benimkisi
ne fark eder ki
nasılsa sönmeyecek mi hayat
yaşadıklarım bana kar sadece
bazen senli, bazen sensiz olsa da
Karanlık bir gecenin içinden
çıkıp geldiniz
kapım açıktı sizlere
oturdunuz masama
ekmek zeytin yediniz.
sonra karanfil açan ellerinizle
Dalgaların sesine veririm seni,rüzgarların sesine,
yağmurlar anlatır seni dinlerim...
Gecenin sessizliğine yatar yüreğim, irkilirim...
kimseler yok şu garip dünyam da.
oysaki ben ne hayaller kurmuştum,
Aşk güzeldir diye düşünürdüm,
hem düşünür hem de merak ederdim.
Öyle ya düşünmek dahi insana tuhaf bir zevk verirdi…..
Birçok bilinmezliğin ardında ki karanlığı görüp korkarken,
aşk nedense hiç korkutmazdı beni…..
Bir acı yel vurur üşürüm.
Bir acı söz, ağlarım
Uzanırım seher yellerine,
Del olur benim yüreğim...
Düşümde bir çocuk ağlar!
Dert olur benim yüreğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!