Ey şair!
yeter! yazma şiir
deşme küllenmiş duygularımı
bak!
bir severim
ipek böceği olursun
Başım dönüyor
dünyam gibi
nerede başlar nerede biter gecem
sırnaşıp gündüze dolaşıyor
Yarı ömrüm gün ışığı
Çocukken oynadığım
sayılarla tanıştığım da saydığım
'se yek'benli
dövmeli gerdanını
koklamaya doyamadığım
anacığım.
Sonsuz Son
Bir göçmen kuş havalanmış
Sülek yaylası'nın tepesinden
süt ararken anamın memelerinde.
Aşk mevsimsiz yaşar
yaşar yürekte bencileyin
tüm duygular bit pazarında
grevde süzgün bakışlar.
Zaman tutsak
Yağma yağmur
yağma
sulandırma kanımı
ciğerimi parçalayan çeliğin
vedalaşmadan giderken gösterdiği kalleşliğin
doldur bardağını.
Renklerimin didiştiği an
ceza aldı
aklımdan çıkmayan
sürüden ayrılan hayvan
tuvale çiviledim fırça darbeleriyle
apıştı kaldı.
Günaydın!
İşe mi gidiyor?
Bir şeyler bekler gibi bekliyor durakta
yüzü okumak zor
anlatılmazlık makyaj olmuş
gözler ve dudakta.
Aşkı astılar
titrek çayırlarda,kar altında
vurgun yedi darağacı
elleri dondu celladın
inkarsız gözler dağlandı.
Bir çocuk ağlıyordu rüzgarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!