Ali Uydurucu Şiirleri - Şair Ali Uydurucu

Açılan kollarına kavuşur tepelerin
güneş gündüze küstüğü zaman
mevsim ne olursa olsun
kararan herşeydir insanda
insansın
yaşıyorsun...

Politika bilmeyenin,ne işi var mecliste
Meseleyi çözmeyenin,ne sözü var kürsüde
Meclis; Koskoca bir milletindir,Millet Meclisi
Halkının gözü ve kulağı,elidir vekili.

Milletin Meclisinde; O'na neden söz verilmez?

İyi bir insan,karıncayı dahi incitmez
Gerçek müslüman da,insanı asla öldürmez
Bunu yapan bir insan,bir müslüman olamaz
Kulunu öldüren de,Allah'a kul olamaz.

İnsanı öldüren,Allah'a ihanet eder

Ayrılmış artık yolumuz
Sen istesende,istemesen de
Bende istemezdim,böyle olmasını
Ne yapalım ki,kader böyleymiş

Şimdi bana çok zor gelecek

Ben ölsem,ölecek misin?
Söyle bensiz gülecek misin?
Nedir bu hırs,bu haset
Bitmezmi öfken,belkide bir hiçsin.

Kuşlar uçar kara kara,mavi bulutlarda

Dünya insan için mi pek bilmiyorum
Hayvanlar,bitkilerde var,bak diyorum
En bencil insanoğlu,tüm canlıların
Bencilliğe bir kanıt bu,"insanca yorum"...
(L.Sami Akalın)

İnsandan,bir şey bekleme,akılsız
Ne istedin,ne verdi şimdiye kadar
O istediğin,belki de bir hırsız
Çalıntı malın hayrı,nereye kadar.

İnsandan bir şey bekleyen hayırsız,

Acıya sabredersin adı,metanet olur
Açlığa sabredersin adı, oruç olur
İnsanlara sabredersin adı,hoşgörü olur
Dileğe sabredersin adı,dua olur
Duygulara sabredersin adı,gözyaşı olur
Özleme sabredersin adı,hasret olur

Tarihin dilinden düşmez bu destan,
Nehirler gazidir,dağlar kahraman
Her taşı yakut olan bu vatan,
Can verme sırrına erenlerindir...(Orhan Şaik Gökyay)

Su kaynağında berrak
Gönül rızasıyla verilen
Elmanın ancak
Yarısı tatlıdır
Üç kişi
Bir masada