Her hayat belkilerle mi dolu
Gönlüm bir dehlizdi de
Ben orada mı kayboldum
Neden karamsar düşünceler
Sarıyor bedenimi
bazen sadece oturup derince düşünmek
sanki derin okyanuslarda kaybolurcasına
bazen konuşmaya gerek yok
sadece bulutlara bakıp hayal kurmaya
ve hayal etmek ellerine bir kez olsun dokunmayı, tenine dokunmayı...
bazen konuşmaya gerek yoktur
Hayalini kurduğum sessiz düşlerimi büyük gürültülerle bozan aşk
artık kapadım kapılarımı sana
üzerine kilitler vurdum ki tekrar gelme diye
Ne zaman gönlümden düşünmeye başlarsam
O zaman hayal okyanusuna dalıyorum
Derin ve çok güzel bir mavilik içinde
İnan seni her yerinde arıyorum
9 Aralık 2011
Bana sen kimsin diye sorma
İnan bazen ben bile kendimi tanıyamıyorum
Eğer beni soracaksan
Dağlara, taşlara, denizlere, kuşlara
Şu şu yazdığım satırlara sor
Bir bir anlatsınlar ne sonbaharlardan çıktığımı
Her rüya biter elbet ulaşır sonsuz bir gerçeğe
Ben ise kaybolmuşlar denizinde
Bir tek ben kaldım yine
Ne zaman var ne de mekan..
15 Eylül 2011
20 Ağustos 2012
Gözlerim artık boşlukta geziniyor
ve tüm bedenimi kaplayan gereksiz bir hüzün
bunca boş ve gereksiz konuşturmanın ardında
hayat yine bize her ne oyunlar oynuyor...
4 Ağustos 2012
Kendimi Kaybediyorum
Her mevsim artık kış gözlerimde
ve gönül bahçeme düşen her kar çiçeklerimi soldurdu
Her gece benliğimden bir ben çaldı
29 Aralık 2012
düşlerim vardı sessizliğe açılan kapıları ile
ardında gül bahçelerinin kokusunu taşıyan
ben ise aralanmış bir kapıdan içeri girmeyi düşleyen bir çocuk..
ve her an yolun daha da uzaması ile başladı farkındalık
zaman saçlarımı erken düşürdü, yüzüme erken çizgiler getirdi
İnsan bin fersah aşabilir bir günde
Ya da olduğu yerde durur yıllar geçsede
Bir derya ki kimse farkında değil
İnsan insanla yücelir
Yazar Ali içinde bin feyz(ders)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!