1980 istanbul doğumludur. lise eğitimi dahil olmak üzere ilk ve orta eğitimini istanbul da aldı. üniversite eğitimini izzet baysal üniversitesi orman endüstri mühendisliğinde yaptı. 2003 yılında başladığı yüksek lisans eğitimini 2006 yılında yine aynı üniversitede bitirdi. 2004 yılından beri çalışmakta olduğu firmanın yeni görevlendirmesi ile 2006 yılında ukrayna ya yerleşti. halen yaşamını bu ülkede devam ettirmektedir.
önce evlerin çatıları tutar kar tanelerini
yukarda yalnız oldukları için
çatılar beyazladığında dostları kuşlar pek görünmezler ortalarda
işte ben böyleyim boş bir evin kar tutmuş çatısı gibi
kusurlarım, kırıklarım, solgunluklarım görünmesin diye kışı beklerim
ve hergün gökyüzünden düşecek o dost kar tanelerini
Kibriti yakıyorum mumu tutuşturmak için
İçim yanıyor
İçim; her yeri hayal kırıklıkları
Kırmızı kadife kaplı bir duvar ve tuz buz olmuş hayallerim bir odanın içindeyiz
Uykumda gelmiş olmalıyım
Hatırlamıyorum nasıl geldiğimi
Bir çınar yıkıldı
Altında onlarcasının dalları kırıldı
O öyle bir çınardı ki
Onunla yüzlerce canlı yaşardı
Şimdi onlar evsiz,sahipsiz
Yavru çınarlar anasız kaldı
Kayıp gitti zaman
Yitirdik neyimiz varsa
Ellerimiz kanayıncaya kadar çalışıp kazandıklarımızı alıp gidenler dönüp arkalarına hiç bakmadılar
Bizim sesimiz hiç çıkmadı
Yalnızlığımızda birer damla gözyaşımızdı isyanımız
Biz hep böyle ağlardık
Siz hepiniz
Nasıl geldiniz
Nasıl girdiniz hayatıma
Neler yaptınız bana
Nasıl oldu da ne oldu da
Ben böyle oldum
kararmaya yüz tuttu yine gün
bulutlar renklerini alacalı bulacalı yaptı
günler teker teker geçiyor takvimimden ondörtler onbeş, yirmidokuzlar otuz oluyor
ve her ay sonu seni benden biraz daha fazla alıyor zaman buralarda
sanki avuçlarım yüzünü bulacakmış gibi oluyor hergece rüyamda
sonrası malum
damarlarındaki kanın çekildiğinde
içini korkunç bir ürperti aldığında
etrafına bakıp göremeyince kimseleri
anlarsın hayatın kendisini
bazı gecelerde sabahı bulamazsın
bazı sabahlarda kendini
Günün gelişi dünden farksız
Yine tatsız uyanıyorum
Nedir hayatımdaki eksik
Gel gör bulabilirsen bul
Tam işte bu diyorum
Olmuyor
geç kalınmış bir sevdasın gönül sayfamda
belkide olgunlaşmamızı bekleyen
bir garibim şimdilerde
senelerce kalbime, beynime yazmışım
yazmaya çalışmışım
sevgili olmadığımızı
çok kısa ömür
insan her acıyı yaşayamıyor
ancak paylaşabiliyor
Nazım ustada atom bombasını yaşamamıştı fakat acıyı hissedebilmiş,
o satırları dökebilmişti kağıda
kim bilebilirdi ki yıllarca yılı beklediğim o durakta o gün otobüsün gelmeyeceğini, gelsede benim göremeyeceğimi, Ankara'nın karanlığında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!