En güzel vaktinde günün
Ve en güzel mevsiminde yılın
Oturuyorum gölgesinde bir ağacın
Okşuyor tatlı bir esinti yüzümü
Dalıyor gözlerim uzaklara
Kaybolursan eğer bilmediğin bir köşesinde dünyanın
Ve güvenemiyorsan kimseye doğru yolu göstermeleri için
Gözlerinin içine bak sana gülümseyen bir çocuğun
Ve orda ara soracağın tüm soruların cevaplarını
Çünkü orda saklıdır bu dünya üzerinde bulabileceğin
Sevgilerin en güzeli
Çok güzel sanıyordu kendini
Ve gerçektende öyleydi
Zaten birçok erkeğin gözleriyle onu
Uzun takipleri kanıtlıyordu öyle olduğunu
Farklı bir güzellikte seviyordum ben onu
O herşeye gücü yetendir
Ondan şüphe etmem
O içimizdeki sesi duyar
Aklımızdaki düşünceyi görür
Ondan gizli hiçbir şey yoktur
Hastalığımın adı sensin
Ben senin hastan
Ve sana hasta
Sen benim hastalığım
Ve tek ilacım
Belkide ölüm meleğimsin
Uzak umutlarımın umutsuzluğunda
Kararsız kararlarımın karamsarlığında
Sessiz sedasız sorguluyorum
Suskun sevdamın sızısını
Sinsi sabah saatlerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!