Bu gece,tut elimden yar,
Pişmanlıklara gebedir karanlıklar, bilirim...
Bu yağmur; günahın doğum sancısıdır; yar,
İhanetin ebesidir sisli safaklar, bilirim...
Bu gece tut elimden yar,
Ten ne?
Nasıl tükenir ateş bir tende,
Hangi ten kavrulmaz,
Söyle; hangi ten yanmaz ki bu alevde.
Sarısında ısınır alev kızılı,
Uzak dur diyorsun ama sen bana
Ne yapayım sen çok yakınsın bana
Sema da tebessümü nü görürüm hayranım şafak'taki saçlarına
Bir başka üşüyorum bu gece,
Rüzgar daha bir güçlü savuruyor anıları,
Bu yağmur hayra alamet değil can-evim,
Yapraklar; karanlık sokağımın seyyahı,
Damlalar, penceremde kavgamdır artk.
biz şairler böyleyiz reddersin şiir yazarız umut verirsin şiir yazarız öyle böyle kendini unutturma da şiir yazmayı unutmayalım
bu arada hiç de yakınında değilim aldığını nefes kadar yakın alamadığını nefes kadar uzağım
söyle
şimdi hangi türkü bastırır senin acını
söyle
hangi dağ erimez seni haykırışımda
söyle
nasıl masum olduğumu sana aldanışımda
Gözlerine bakıp cennete dalarak
Sevdim onu ben
Kağıdı kalemi elime alıp saçmalayarak
Ona açıldım ben
Uzaktan hep uzaktan izleyerek
Hasret giderdim ben
Pırıl pırılsın hala
Uyanamadığım düşümsün
Doyamadığım gülüşümsün
Sevgili…
Bir bilsen seni essiz kılanları,
Kavruk bir sonbahar,
Gâh güneş düşer saçlarına,
Gâh yağmur dökülüverir,
Ya git,
Vakitsiz bir ölüm gibi,
Kopacaksa kopsun fırtına,
Sadece Saçların
Şimdi ne kadar da çaresiz kalemim,
Ne kadar da masumum,
Bilemezsin…
Saçların desem,
Sadece saçların …
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!