“Mavi gözlüye…”
Sen gelmezsen ne olur bu halim
Beni bir tek sen anlayabilirsin sevgilim
Yalnız ve tek
Ay ışığında
Lacivert gecede,
Yıldızların altında,
Benimle gül bahçelerine gelir misin?
Güler misin?
Beraberce parlak mehtabın altında ellerin ellerimde
divanece dolaşırken?
Sen kendine güvenli bir liman arıyorsun
Ben ise yarası sağalmayan bir fırtınayım
Sen kendinin sakini olmak istiyorsun
Ben ruhumu ötelerin ötesi sınırı olmayan diyarlarda gezdiriyorum
“Dostlarım; dünyada dost yoktur!”
Aristeteles
Katili sensin uykusuz geçen gecelerimin
Sensin uyuyamamamın tek sebebi
Karanlık gecelerimin en zalim faili sensin
Saçların dökülsün kara geceme
Ben seni görmeden sevmeliyim
Sesin dolsun âşık yüreğime
Ben seni kalbimden sevmeliyim
Güzel kokun sarsın benliğimi
Ah zümrüt yeşili gözlü güzel ah!
Neler yapmadım ki seni unutmak için,
Nereye baksam senin suretin,
Hangi kapıyı çalsam senin sesin.
Çirkin bile sen hatırlanınca güzelleşiyordu.
Sen yâdımı gelince bir hoş oluyordu yüreğim.
Sen benim sağalmayan cesaretimsin,
Yüreğime akıttığım iki damla gözyaşımsın,
Gençliğimin şaha kalkmış beyaz küheylanı,
Geri dönmeyecek kara sevdamsın.
“Sevenler Kıraathanesi”ndeki ilk ekmek kapımsın,
Yıkılmış bir kent bırakıyorum ardımda
Ama kalplerin yıkılmadığı bir kent.
Depremin bile yüreğimizi yıkamadığı bir kent.
İnsanların hayata umutla baktığı bir kent.
“Beni bir gözleri âhûya zebun etti felek”
Yavuz Sultan SELİM
Nasıl da kandım gözlerindeki o yalan ışıltıya?
Bilemiyorum neden inandım yalan gülüşlere, mahmur bakışlara…?
Söz geçiremedim özüme, bu sevda okyanusunun fırtınalarında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!