Ali Tunç Şiirleri - Şair Ali Tunç

Sabah kalkar gözler bomba
Saçlar uçmuş ayak çıplak
Önünü göremez ne yapsak
Şirin ve narin hiloş

Öğlen yemek istemez

Her akşam düşünüyorum
Acaba sevmek nasıl bir duygu diye
Sevgi saygı varken nefret niye ki,
İnsanda akıl varken, nefis hep önde

Kimi görsem ufak hesap peşinde koşar

Uzaklarda olsan bile, seni düşünmek,
Haberini alıp iyi olduğunu duyabilmek,
Baharı yaşatır, o çiçeklerini koklarım,
Ciğerlerime bahar diye kokun çekerim.

O endamın öyle güzel, öylesine narin,

Dayanacak gücüm kalmadı sana
Tam alışmışken yolladım uzaklara
Aşkım ne olur birazda kendini kolla
Sevdiğinin iki gözüde kalmış yolda

Yarin asker olacak, gözün yollarda

Akşamları erken yatamaz oldum
Sabahları işe yetişemez oldum
Günler geçmek nedir bilmez oldu
Ertesi günler gelmez oldu.

Yarim hergün arıyor, ben özlüyorum

Çözemedim gitti seni, bunca gün geçti
Kalbimde çağlayan nehir misin nesin sen?
Sanki kalbim yıllardır su diye seni içti!
Yüreğimi dağlayan zehir misin nesin sen?

Ne unutmak mümkün, nede ayrılık senden,

Hadi benim pembe aşkım,
Bana, pembe karlar hatta yağmurlar
Pembe kuşlar, hatta leylaklar getir
Ne olur...

Zamanında yaşayamadığım aşkı

Hayatımda en çok değer verdiğim
Üzerine titreyip korumak istediğim
Sıkıntılarını paylaşmaktır dileğim
Canım aşkım, biricik sevgilim

Birbirimize vermişiz derin bir söz

bakışmak yetmiyor inan bana
ulaşmak o kadar zorki sana
ne olur bir kez sor yada ara
koymamam için seni darda

açtım sana gönül sayfamı

Sabahları uyanınca ilk sözündür baba
Ses vermeyince tekrarındır ali baba
Yanına gelince beklersin ilgi ve alaka
Yüzünde gülünce oluşur gamzeli halka

Kahvaltı yaparken hemen yanıbaşımda