Kayseri / Develi doğumlu.
Evli, 3 çocuk babası.
..sonra derken..
hiiç bu kadar mutlu olmamıştı hüzün
mutluluk ellerini
bırakıp da giderken
ve hiç tadmadığı kadar
Yapma be aşk!
Ben seni bilirim
Ya sâhibeni de getir
Ya sâhi beni de götür
Artık çok yoruldum
Çökme üstüme.
“Sultanahmet” anonsu yapılmıştı tramvayda..
“Sultanahmet’in evi nerde anne..? ” diyordu çocuk..
Ne kadar komik..!
Değil değil..
Karnın tok, kaygın yoksa çok komik..
Değilse değil...
Biricik Kitâb’ımı ne de az okuyorum
Nefsime ilmek ilmek günahlar dokuyorum
Bir O’na kul olmasam zehirli bir akrebim
Ateşlere dalıp da kendimi sokuyorum.
anlayabilir misin beni..
a desem;
aşık olduğumu..
s desem;
seni sevdiğimi..
bilebilir misin..?
ve aslında şu hayat
bir çizgiden ibâret;
|---() ---->
sonsuza giden....
bir yerde can boşluğu
..daha çocuktum..
çamurdan televizyon yapar
önüne bir cam koyar
içine karıncalar
ve tek kanatlı sinek atardım..
izlemek için..
İki yakasıyla ince boğazı
İstanbul bir aynadır insana bakar
Alnında kaderden bir zarif yazı
Her ömürden ömrüne bir hayat katar
Ve uzanmış bir çift köprü elinden
Kıtalar tutar..
-
Abdulvahap Ateş
Tüm Yorumlarsevgili kardeşim,
diline gönlüne sağlık.
Çok güzel şeyler üretiyorsun.
Allah yolunu açık etsin