bir kadınım var
kadınım
can yoldaşım
hayatımı adadığım,
canımdan öte
can verdiğim
hatıralar satılmaz
yürek yakar
gücendim yarım kalan sevdalara
kaybettiklerime ağlamam
gidenler utansın
nefes almayı unuttum
başımı öne eğdirenler varsa
rabbim izin vermiştir
yoruldum hayat inadına
ağlamak gözlerime yakışmadı
anladım ki senin için heves olmuşum
nefes olmayı beklerken
sevdalar ihanet kokuyor
sol yanımda sızı
nedendir bilmem
insanlıktan nasibini almayanlara inat
nefes almak istiyorum
gözlerim uykuya alışmadan gel
kimdi benden vazgeçiren
neden geri döndün
ihanet zorunami gitti
istemek başarmak değildir
yürürken ayağına taş takılıyorsa
çok sevmişsindir
gölgemden bile kıskandımsa
çok sevmişimdir
hançeri hak etmedim
hakkım haram olsun yar
anladım ki sen bitirmişsin bu sevdayı
banada mezar kazıp
ilk ve son kez gideceğim diyenler
sonsuza kadar yüreğimde yok oldular
yaşam...
akıp gider su misali
habersiz yapılan dua gibi
çok sonra öğretir hayat gerçekleri
şaşırmadım...
herkes kendine yakışanı yapar
vazgeçtim...
idam edilsem de
sen hain sevdam
aklımda kalan sol yanım
bir gün yolda yürürken
bir çocuk seslendi
dönüp baktım
soru sormak istedi,izin verdim
kırbaç mı çok can acıtır
şarap mı hasar verir
gökte yıldızların silindiğinde
gözyaşlarımın yanaklarıma dizildiğinde
ay ışığının sönük lambaya döndüğünde
koşarım tahta iskelenin üzerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!