Daha yaşım neydi ki beni hep üzdünüz
Vurdunuz sırtımdan ölmeden gömdünüz
Yüreğimi alıp yerden yere vurdunuz
Yıkıldıkça yıktınız beni sahte dostlar
Güçlüler en üstte güçsüzleri ezdiniz
Var mı sevdadan başka sancı
Her şeyiyle sundu kendini
Süzülüyorum gökyüzünde
Ölümler tatmalıyım dudakların da
Öbek öbek her yanı saran
Kimselerin giremediği bahçen de
Sen Benim
Sen benim yüreğimde isyanımsın
Bir türlü adını koyamadığım
Avuçlarımda tutamadığım
Dinginsiz öfkemsin
Radyoda şarkılar şiirler söyler ken
Bakışlarına dalıp geldim göz bebeklerine
Gün dönerken gecenin alacasına
İçimi kaplıyor özlemin sancısı
Dalgalanır ağaçlarının esintisi yüzüme
Bir temiz hava nefeslenirim senden yana
Kavgaya her tutunuşum da
Gücüm oluyor aşkın yokluğunda
Bir yağmur başlıyor o an gözlerimden
Öyle öfke dolanıyor ki bilincime
Bir hain pusuda tek başıma kalıyorum
Barikatlarda gücüm ol istiyorum
İçim içime sığmıyor
Seni düşününce
Kıpır kıpır kaynıyor içim
Sevda rüzgarlarının kol gezdiği
Dağlar gibi oluyor başım
Seni düşününce
Ecelim hediyemdir aşkına
Uçsuz bucaksız açıklarında
Gözlerimdeki çocuk parıltısı
Bir melek parıltısı
Yalnız aşkı vardır aşık olanın
Tebessümün mutluluğudur
Asla suskunluğum olmayacak seninleyken
Yarım kalmış kelimeler suskuda uyanacak
Aynı masalın ikizleri gibi olmayacak elbette
Sürgünlere uğurlayarak,bilinmezlikleri
Uzayıp giden bir çığlık, ince bir sızıdır
Sensiz Çöllere Dönmüşem
Acı şerbet eylediler dilime
Hüzün sarmalandı da kalemime
Ayrılık hasret çeken yarenime
Goncasız açan güle de dönmüşem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!