Bir siyah buluttu benden ayrılığın,
Bir beyaz buluttu özlemini saldığın,
Uzun ince bir yoldasın,
Bir gerçektir sona vardığın.
Gel yol yakınken dön,
Bir nefestir aldığın.
Hayat dokuz katlı bir binadır
Her geçen günde bir taş düşmekte,
Hayat umutlarla dolu bir ağaçtır
Her hüzünde bir yaprak düşmekte...
Hayat bir tebessümdür çocuk masumiyetinde
Ne çok sevmiştim seni,
Gözyaşlarım duygu seli,
Yürekte fırtına sesleri,
Kopsa da UNUTAMAM.
Nasıl unuturum seni,
Yaşamak isterdim bu hayatı seninle birlikte,
Yaşam öyle kısa ki,kendine dert etme,
Yaşamın tadına bak dost kaybetme,
Bir hatan olursa hayata küsme,
Yaşam öyle güzel ki,
Dünyalara değişme.
Farkındayım,biliyorum seni üzdüğümü,
Nasıl anlatayım sana hayallerimde yüzdüğünü,
Bir dileğim var.İzin ver dileyeyim.
Dinle bak,ne diyor yüreğim:
Seni Seviyorum...
Bize okumayı yazmayı öğreten,
Bizi bilgilerle süsleyen,
Bizi cahillikten kurtaran,
Sensin, canım öğretmenim.
Neşelenir bizlere ümit saçarsın,
Geleceğe yönelik ne düşler kurduk,
Bu hayattan ne umduk ne bulduk,
Yaşama amacımızı nicelerine sorduk,
Yaşamak istedim,olmadı yine olmadı.
Olumsuzlukları kendimize ders edindik,
Ölüm, ölümden bir şeyler ummakmış,
Ölüm, gerçeklerden korkmakmış,
Uzaklaşmakmış bu fani dünyadan,
Avunmakmış, teselli bulmakmış, anladım.
Ölüm, Rahman’a kavuşmakmış.
Sen ki, bir sevgi yumağı
gönüllerde açan bir çiçek,
Sen ki, bir aşk adamı
ömür yalan, aşk gerçek.
Unutmaz şair; canı, cananı, köyü, bucağı,
Kış; yalnızdır, yalnızlıktır, soğuktur çoğu zaman.
Terk edilmiştir, üzgündür, karamsardır, hastadır.
Diğer mevsimlerin sıcaklığı yoktur onda.
Adı üstünde; kara kıştır, ayazdır...
Bir dostu terk ediştir,
Yaprak misali kopuştur dalından.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!