NE GÜZEL
Özgürce bir yaşam için
Kini nefreti İçimizden atsak
İnsanca güzeli yaşasak
Ne güzel, ne güzel...
ÖYLE GİT
Kusurlar kusur içinde büyür
Binlerce yıldır işlenir kuytuda
Görürdü gözleri binlercesi kör
Töre dediler hep uyutuldu
PERVANE
Üzülme deli gönlüm
Sanma ki gittik geri gelmeyecegiz
Doğanın hasbı halı bu
Bedenim çürüyüp toz olduğu zaman
Rüzgârla diyardan diyara savrulur
PERVANEYİM
Bazen rüzgarla eserim
Dolaşırım kırlarda ovalarda
Direnirim derin kuytularda
Bir saksının içinde yeşeririm
ŞOFÖR EFENDİ
Bu ne hava nedir bu çalım
Yavaş sür be zalim
Bak yorgunsun
Mola ver efelenme
TÜKETTİ ÖMRÜNÜ
Şehirden uzaktır köyü
Bir dağ eteğinin koynunda
Terk edilmiş kaderine
Kara toprakla örtülü damı
TÜM ÇOCUKLARA
Ben bir çocuğum
Körpedir bedenim
İncinirsem kırılırım
Vebal ’im olursunuz
Tatmak istiyorum çocukluğumu
Şu üç günlük dünyada
Bilirsin ölümdür sonu
Dürüst Olmaktır konu
Sakın dostum Unutma bunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!