Yalnızlık ne kadar sessiz ve acımasız
Duvarları yırtarcasına bağırışım sessizliği bozmaya yetmiyor
Ne okuduğum gazete, dergi ve sayısız kitaplarım
Nede devamlı açık duran radyom sensizliği unutturmuyor bana
Yalnızım yalnızlığım kime ne sana damı ne
Baskılarınız işkenceleriniz vız gelir bize
Yılmak yok bu yolda eğilmeyiz zulmünüze
Beter acılarla, olmaz işlerle gelseniz de üstümüze
Taradığın saçından düşenleri aldım
Cebimdeki cüzdanımda sakladım
Bende saklı ilkokuldaki vesikalığın
Ve mendilin, üzerine ellerini bıraktığın
Seni her gördüğümde bakmaya utandım
Kurak toprakların yiğit oğlu,
Dünyaya yetim olarak doğdu.
Yetimliğin ikliminde iken öksüz kondu!
Her şeye rağmen dimdik ayaktasın,
Çünkü sen peygamberliğin son halkasısın…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!