Ne günlere kaldık yarab? Ne dost belli, nede düşman.
Bazen sert esiyor rüzgar,
Savrulup gidiyor insan…
Günlerden bir gün idi:
Evine geldi Ali. (1)
Eve gelen Aliyi:
Fatıma(2) karşıladı.
Ali sordu eşine:
Kuyu başına vardım,
Dilber bakır salıyor.
Söyleyin bana dostlar;
Severim Hak resulu:
Canımdan daha fazla.
Kabul et Ümmetliğe;
Ya Muhammed Mustafa.
Nasıp olmadı bize:
Ölüm haktır inanırız,
Hep hazılıklı bekleriz.
Geldi geçiyor ömrümuz;
Söyle bana canım doktor:
Ölüm olmayan yer varmı?
Senin verdiğin ilaçlar:
Gururlanıp öyle bakma yüksekten.
Gençliğin, servetin gider elinden.
Yüsek dağın yollar geçer üstünden.
Sana fayda gelmez kibir, gururdan.
Güvenerek mala garibanı hor görme.
İnsanlar sınıf,sınıf,
Kimi imanlı,cesur.
Kimileri tabansız,
Ortada döner durur.
Her şeye başın sallar,
Başlıksız, tarihsiz şiirin aldım.
Düşündüm, kalemi elime aldım.
Fani dünya için güzel söyledin.
Meğer ki, bir ömür aldanıp durdum.
Gülenler çok azdır, yalan dünyada.
Olmuyor dostum, olmuyor.
Eski tadlar alınmıyor.
Kayb edildi güzellikler:
Herkes nefsin düşünüyor.
Sayğı, sevgiden eser yok.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!