Ben dört heceli hayatın.
Basit şaiiriyim,
Basit şiirlerin
Basit kelimelerin,
Hırçın sesiyim...
Neyi merak ediyorum.
Biliyormusun?
Yanımdayken mutsuzdun
Sanırım.
Şimdi bensiz'sin
Acaba hayat
Bir fısıltı duyarım yalnız kaldığımda
İçim ürperir birden
Kulaklarımı kabartırım hemen bu sese
Sen geldin sanırım birden,
Bakarım ki gelen sen değilsin,
Sen değil ayak seslerin...
Bir on dört şubat sabahı yine
Düşünüyorumda sensiz mi geçecek
Acaba sevgilim bugün
Görebilecekmiyim bilmiyorum, seni
Tutup ellerini sarılıp belkide,
Söylemek istiyorum nekadar sevdiğimi,
Güneşte gölgesin.
Gecemde ışık.
Kalbim sensizliğe değil.
Sana tutkun.
Sana alışık.
Varlığın kaderim.
Çok suskun gidişler gördüm.
Ne şimşekler çaktı gözlerimde.
ne yıldırımlar düşürdüler.
Ne acılar çektirdiler
Seven kalbime
Bir İnsana, Sevdiği insan
Beni 'NEDEN' bu kadar sevdin?
Diyorsa.
Onu yerme'limi?
Yoksa sanane'mi demeli?
Yada seviyorum kimene'mi?
Bir yaşam iksiridir gülmek
Acıları azaltır
Mutluluğu çoğaltır
Ve her gülüş, insanın ömründe
Ummadığı depremler yaratır...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!