Ali Saçak Şiirleri - Şair Ali Saçak

Anlatayım halimi bu mektupla sizlere;
Kimi zaman öfkeli,kimi zaman sitemkar.
Üvey evlat gördünüz,hor baktınız bizlere,
Siz dünyanın sahibi,biz de size hizmetkar.

Kardeşlerim ölüyor gözlerimin önünde,

Güzel şey şu dünya;
Fani de olsa güzel.
Diken bahçeleriyle,
İnsanı bıktıran sevgileriyle.

Güzel şey şu dünya;

Baş örtüsü öcü mü,siyasi bir simge mi?
Başı örtük cahil de başı açık bilge mi?
Çağdaş olma yolunda baş örtüsü gölge mi?
Ya da toplum adına bir suç için belge mi?

Gencecik bir hanım kız gece-gündüz çalıştı,

Bir gün daha geçti; aynı monotonlukta,
Yarın nasıl geçecek? Bilemem ki,
Nasıl,nerede,hangi tonda?
Belki bir sürpriz bekliyor beni;
Ama acı,ama tatlı;
Ama umut doludur; inanıyorum buna.

Sağlığın yerindeyse,
Hastalık nedir bilmiyorsan,
İçtiğin su,yediğin bir lokma ekmek,
Şifa oluyorsa bedenine,
Dinç olarak uyanabiliyorsan sabaha,
Nedir bu şikayet?

İlk önce seni sevdim;
Tenim de sensin,yüreğim de.
Yalnızca seni sevdim;
Balım da sensin,peteğim de.

Aşkın için harcadım geri gelmez çağları,

Sevgi bahçesinin yarını için,
Gül verir kayalar bozkırımızda.

Bu nasıl söz vermek,bu nasıl yemin!
Değişiyor fikrin her an, her zemin,
İşinde sağlam ol,sözünde emin,

Kapkara geceler gerçek aydınlık,
Bir sır deryasında yüzenler için.
Başka bir suçlu yok,sebep ayrılık,
Hayattan bıkıp da küsenler için.

Gözler,ah o gözler,kalbin aynası,

Büyümek,yetişmek kaderde varmış,
Çocukça ağlamak,gülmek yalanmış;
Yalanmış korkunca anaya koşmak,
Onun kucağında bir huzur bulmak.

İnsan büyüdükçe derdi artarmış,

Nur ile sevgiyle doldur kalbini,
Uzat insanlara yardım elini,
En ufak olayda üzme kendini,
Gam,keder insanı öldürür derler.

Yapmacık sevgiyle aşk olur sanma,