Alacağım var yaşam senden
Esirgedin mutluluğu benden
Tam yüreğim sahibine kavuşmuşken
Öde borcunu kapansın hesap
Ödediklerim kadar borçlusun
Bir umut, bir de özlem
Yaşamımdaki ikiz çarem
Gelinceye kadar vadem
İkisinden de vazgeçmem
Ortak şemsiyemizdir gökyüzü
Açarız dostlara gönlümüzü
Hep bizimledir sol yanımızın yüzü
Biz işte böyle mutlu oluruz
Ayaklarımız toprağa sağlam basar
Başarılarıyla övünen erkekler!
Başaramazdınız inanın,
Olmasaydı yanınızda bir kadın.
Onlar da övünmeyi hak eder,
Susmayın artık açıklayın:
“Kadındır öznesi yaşamın!”
Bugün 11 Eylül,
Yarın ise yüz karası.
Günlerin olmaz olası,
Hepimizin yürek yarası.
Bugünün dileği yarın için,
Olsun yarınların parolası:
Ben hep özlerim,
Çünkü özlemimi severim.
Yaşayamadıklarımı,
Kavuşamadıklarımı,
Ve de kaybettiklerimi,
Geçmeyeceğini bile bile
Ömrümüzde Sonbahar
Adından belli değil mi
Yaşanacak artık sonlar
Eksik olmayacak acılar
Yakalarsak ara sıra
Yüreklerde kıpırtılar
Altı da üstü de yaşam
Hem benzeşirler
Hem ters düşerler
Anladığını sanarsın
Ama yanılırsın
Bilinmeyeni çoktur
Bir gün gelecek
Bu düzen değişecek
Biz görmesek de
Çocuklar torunlar görecek
Düşünceler özgürleşecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!