Yağmur yüklü bulutlardı, çalan elimizden gençliğimizi
Ey güneş, büyüt şimdi koynumuzda gelinciğimizi...
Koynumuzda açan çiçek, değildir artık gelincik
Unutamayacaklarımıza açan gözbebeğimiz...
Belki bu son gece
Belki vardık hedefe
Belki gez,
Belki göz,
Belki arpacık uzaklığındayız yaşama.
Kim bilir
Ve çekilir damarlarında kan, kurur köklerde can/
ansızın konar sırtına ölüm kuşu/
oysa daha yeni çıkmışsındır yokuşu/
olsun/
sen ölürken, başkası için başlar taze koşu...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!