Kimsesiz ezgilerin suskun sarhoşuyum ben
Boşanırken kamışın teri her soluğumda
Çalarım mutlulukların yitik muştusunu
Akarım gamsız kavalıma göz yaşlarımla
Tetikte bekler önümü bugünsüz bir yarın
Öksüz bir yüreğin çözülüşüdür şiir.
Yalnızlığına kapanan anın kör ışığı değil.
Çekili perdelerden süzülen gün ışığıdır ki,
Yürek tayfından geçmeden vermez alını yeşilini.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!