Ali Rıza Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

İşte o köyde
Emekli maaşıyla geçinen
Bir ana bir baba yaşar
Evlatlarının kimi barışık kimi küser
Dağ bayır gezer tozar
Oturmaz yer diken gibi batar
Dağ olmazsa kendi tabiri ile
Yukarı harıma gider
Ya da kahvehanede sandalye onu bekler
Maaş az da olsa yeter yeter.
Çiğdem dondurma ekmek karpuz
Eve getireceği şey bitmez
Ne yapsın torun gelmiş eve boş gitmez
Halsiz bitkin son günlerde
Ama durmaz yine durduğu yerde
Bu defa gezer doktorlarda arar derdine çare
Sağlık ocağı, devlet, üniversite
Gün verilir beklemez gider İzmir’e
Olmadı, olmadı ya
Yetti gari canına.
Haydi özel doktora
Karar hastaneye yatmaya
Yatak iyi ama yemekler tuzsuz ya
Dede ağlar durmadan
Kalp böbrek mide
Birde bakalım ciğere
Dede çok içmiş cigara
Allah sonun hayır getire
Film biyopsi ilaç
Yüzde on da olsa ümit bitmez
Yeter dede ağlamakla dert gitmez
Saklayalım dede duymasın
Duyarsa çok gitmez
Önce ayak kendi başına hareket etmez
Sonra sıra elde, kaşık durmaz
Beyne sardı belli, yoksa ağlama durmaz
Bezleyin artık tuvalete gitmez
Ömür bitmiş son nefes beklenir
Hangi güçle ömre ömür eklenir
Kefen alınmış kesilmesi beklenir
Dede Kuran ile dua ile asıl mekâna yollanır.
Ana bacı toplandı ağıt üstüne ağıt yakılır
Üç- yedi-kırk-elli iki hayır yapılır
Herkes evine dağılır
Garip anaya sorun bakalım gece nasıl yalnız yatılır
Her tıkırtıda kapı duvar bakılır