Geceyi Gündüz, Gündüzü gece gibi görenlerin hüznüdür kabuk bağlamayan aşk yaraları,
Unutulmuşluğun ve başlamadan biten hikayelerin baş rol kahramanları gibidir sonu ağlak biten hayat senaryosunun etkisiz elemanları,
On numara adamları, sıfır olan karakterinizle çarpmak gibi bişeydi yok olup gidişlerim.
Yazacak takatimde kalmadı,
bunca yıldır oturup mısra mısra yazdıysam seni
... ve bütün kelimelere küçük harfle başlayıp, senin adına geldiğim zaman büyük harfle başladıysam,
Sana gerek yok, baktıgım görüntün ölüyor
Ben içimde bir sen yarattım o beni çok seviyor
Sanma varlıgın yoklugunu çileden çıkarıyor
Herkez beni gülerken görür,
Gözyaşlarım içime akıyor..
Ucuruma Dibine bakar gibi
İçimde bıraktıgın boşluga dalıyorum.
İki dakika düşünsem
Hucum eder üzerime anlıların
İlikLerime işliyor bu Soğukluk.
şimdi unutma zamanı herşeyi
hiç birşeye başlamadan yaşama zamanı
sadece yaşamak için nefes almak
amaçsız pervasız
aldığım her nefeste senin sevgin vardı
Dur Gitme, İcimden ßirşeyler eksiliyor
Adını anmaya Gücüm yok yokluğunda
ßir intihara Mecbur kalıyorum, ßir karanlığa mahkum
Gitme Dur, Arkandan ßakacak Gücüm yok.
Susma, Ne oLur ßirşeyler söyle
senden bu hüzün bahçesi
senden bu hıçkırıklar
seni unutmamanın bedeli
bu göz yaşları
senden bu acı
senden bu yarım kalmışlığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!