Seni en fazla o günlerde severdim,
Ellerin bulutsu kokardı, gözlerin deniz
Ama siz,
Sen ve kıskanç gözlerin,
Seni benden kıskanırdı sebepsiz...
Bütün şiirlerimi senden sonraya sakladım
Yüzün unutturuyor çünkü bütün bildiklerimi
Sana bakmak umutsuzca bir kayboluştur çünkü
Sana bakmak yeni baştan yaşamak çocukluğumu…
Düşüyorum gözlerinden bin yıllık özlemlere,
Yüzüme bakma her mevsim
Eski bir eylüldeyim
Saçlarımda dolaşır hüznün elleri
Anla ki seninleyim
Yarın anlamsız bir boşluk,
Uzaktayım şimdi senden ve kaderimden,
Dalgalanır alnımda yorgun hatıralarım,
Yazarım sayfalara defalarca adını
Sensizliğin ve sen damlarsın kederimden.
Bırakır beni hüznüm yapayalnız kalırım,
Duruyor yanağımda sessiz bir gemi,
Dudağımda bir kelime
Bakışlarım duruyor, bakmayışlarım,
Ardından gitmeyişlerim
Akşamla…
Aşk hüzündür bilirsin,
Bahçesinde gecenin.
Yaramaz bir çocuktur dolaşır duvarında,
Bir büyük bilmecenin.
Aşk hüzündür bilirsin,
Geçiyor işte,
Zamana tutunmuş elin saçların,
Bıraktığın yerde bitiyor hayat,
Bıraktığın yerde dört harfli adın…
Bıraktın adını kalbimde hançer,
Bir hüzündür çoğalır iki kalp arasında,
En çok akşam üstleri ya da sabah olurken,
Ya yalnız dolaşırken şehrin sokaklarında,
Ya bir bankta oturmuş dertleri büyütürken
Bir hüzündür çoğalır iki kalp arasında…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!