Aklım benimle alay etmekte
Bazen en olmazı istemekte
Bir yanım firar et,git diyor
Bir yanım sonsuz nöbette...
Dostumun dertleri aşmış dağları
Gözünde yaş olup akamıyorsam
Ağlayan gözlerimin yaşını
Silsemde bir silmesemde...
Dostumun kanayan yarasını
Uyku yarı ölüm,öldüm.
Hay sıfatınla can verdin.
Kabuk tutmuş hayaldin gözlerimde,
Seni gördüm ve tek seni bildim.
Bu hayatın mahşerinde ne var?
Ne varsa kalbimdeki sana aşikar
Geceleri bölünen uykularımdasınız
Şafak sökmelerinde,dualarımdasınız
Bütün gün yanımda,hep aklımdasınız
Hiç çıkmayın,ne olur çıkıp gitmeyin
Mıh gibi kalın hayatımın ortasında
Gül cemalinde aradım,buldum huzuru nihayet.
Mahşerde kurtuluşum olur,ancak sana ibadet.
Kabul edersen lutfundur,ey yar ne büyük saadet
Üzerimdeki nazarın,dünyada verdiğin cennet.
Dünden kalmış gömleğimin cebinde
İçten bir merhaba buyurmazmısınız
Gülümseyen günün aydınlığına
Sessizce göz kırparmısınız
Ürkekçe pencerenizin kenarına
Sayılı günlerim elbet bitecek
Beklediğimiz o gün gelecek
Hasretim özlemim bir gün dinecek
Beklemek sevgilim boynunun borcu
Yokluğumu fırsat bilipte gitme
Ey merhameti sahibinden alan
İsmini cihana,gönüllere yazan
Alnı secdeli,lisanı münezzeh insan
Bilki bir can var,sana hayran,sana kurban
Bir davayı sırtlanmışsın yükün ağır
SENİ ÜZMEK
Seni üzmek varlık sebebini inkar etmek gibi,
Yaratılmış bütün evrene ve onu var eden
Yüce kudrete kafa tutmak gibi.
Hasılı seni üzmek,aklın baştan gitmesi
Acınılası bir hal olur.
Akşam güneşinin kızıllığındaki bir hayatı
Şafak türkülerinin doyumsuz ahengiyle,
Karşilayan güzellik...
Sen aşk ile kalbime kazıdığım,huzuru ilahide
Hep sayıkladığım,dile düşmesin diye adını
Anmadığım güzellik...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!