Ali Osman, Şiiri - İsa Özyurt

İstanbul’a gittin, sesin çıkmıyor,
Bu günlerde ne yapıyon? Alosman,
Yaşlandıkça her hal, düdük ötmüyor,
Sen rızkını zor kapıyon, Alosman.

Anıyonmu? eski geçen yılları,
İlkokul da da, geçirdiğin günleri,
Köy için de, dolandığın anları,
Yaşlandıkça anıyon mu? Alosman,

Biliyonmu? Samanlığın ardını,
Çok mu çektin, sevdalığın derdini?
Biri değil, gözlediğin dördünü,
Düşündükçe gülüyon mu? Alosman.

Niksar dan da, yaya kaç kere gittin,
Sende çoğu gibi, çok zahmet çektin,
Bazen halı derdin, derdini döktün,
Bunları da biliyon mu? _ Alosman.

Kolaylıkla gelinmiyor bu hale,
Bu anılar artık, geride kala,
Şu dünyada hiçte, vermedik mola,
Bu âlemi anladın mı? Alosman.

Selam olsun, benden daim sizlere,
Allah kuvvet versin, daim dizlere,
Mevla’m fırsat verme, kötü gözlere,
Allah yolun açık etsin, ALOSMAN.