Ali’nin sesinde aşk:
Durgun, sessiz ama derin.
Bir türlü cesaret edilemeyen
ama bir ömür içte saklanan,
şarap gibi yıllanırken iki kişinin suskunluğunu bekliyor.
Onun şiirleri günlük hayatın sıradanlığında derin bir iç ses gibidir. Yalnızlıkla, aşkın kırılganlığıyla ve bazen de sessiz bir umutsuzlukla örülür. Ama her zaman çok "insan"dır. Çünkü Ali aşkı bir şair gibi değil,
bir insan gibi eksik, mahcup ama sahici yaşar.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta