Ali nin oğlu

benim adım Ali,
Ali nin oğlu Ali yim.
doğduğum zaman onca isim
önermişler babama,
ama o,oğlumun adı Ali olacak demiş
niye ? diye sormuşlar,o gülerek
bir Ali gider,bir Ali kalır demiş.
sanki bu günleri bilirmiş gibi,
ben yedi yaşındayım,ikinci sınıfa gidiyorum.
ve biliyormusunuz ? benim babam öldü.
geçen yıla kadar ölüm nedir ben bilmiyordum.
bana şimdi,hısım,akraba ,eş dost,
yetim Ali diyorlar.
meğerse babası ölen çocuklar yetim olurmuş.
insanın babasının olmaması öle kötü bir şeyki...
arkadaşlarımı çoğu kez babalrı getiriyor
okula arabaları ile
tıpkı benim babamın yaptığı gibi.
onları babalarının ellerinden tutmuş
kapıdan girerken görünce,
içim sanki acı biber yemiş gibi yanıyor
nedense ağlamak geliyor içimden
ben babamı,çok özledim ya...
ağlama erkekler ağlamaz diyorlar,
erkekler ağlamazmış...hıhhh,
hem ben erkek olmadım ki...

daha sünnet bilem olmadım.
ben minicik çocuğum ya..minicik çocuk...
babası ölmüş,babasız kalmış

boynu bükük,küçük yetim
nasıl büyüyecektim ben,nasıl ?
korkuyorum biliyormusunuz ? hemde çok,
sonra sadece ben korkmuyormuşum ki
annem de korkuyormuş.

ablamla bana belli etmiyormuş.
geçen gün dua ederken duydum
Allahım çok korkuyorum,
beni ve yavrukarımı koru,
kimseye muhtaç etme bizi
aldın Ali mi elimden,göçtü evimin direği
sen koru bizi sana sığındım,
yavrularım sana emanet diye.

dün öğretmenimiz Türçe dersinde,
çok uzakta olan,çok sevip,çok özlediğiniz
birine mektup yazın diye ev ödevi verdi,
ben mektubumu babama yazdım.
sevgili babacığım,ben sana,
kırgınım,küsüm giderken bizi öpmedin
bize sarılmadın siye
ben seni çok,çok özledim,
seni görmek,sana sarılmak,
eskisi gibi kucağında,yatmak istiyorum.
anneme de özlemimi söylüyorum,
annem olaMAZ,BABANI GÖREMEYİZ Kİ BİZ,
baban cennete gitti diyor bana sarılıp ağlayarak.
anneme geçen gün senin mezarına gittiğimiz de,
anne cennete mezarın altından mı gidiliyor ?

öyleyse,nolur beni babama götür dediğimde,
annem çok ağladı baba,gözleri kıpkırmızı oldu.
bana sımsıkı sarıldı,
biz şimdi gidemeyiz,oğulcanım,
babanı Allah çağırdı.

bizde,ancak bizi çağırınca babanı göreceğiz,
o bizi cennette bekliyor dedi.

canım babam...bizi bekle emi,
sende bizi özlediysen eğer,
gel rüyalarımızda öp bizi,hani iş
seyahatlerinden dönüşlerindeki gibi
olur mu ?

mektubun üstüne Ali Yavuz--cennette yaşıyor
dedim.
öğretmenim zarfa önce güldü,
sonra zarfı açıp okuduktan sonra
gözleri yaş içinde,
küçük yetimim,küçük yetimim diye beni kucağına aldı
ve,
bak işte,ben seni babanın yerine
öpüyorum dedi,
öptü,öptü,öptü,öptü.
oda senin gibi sigara kokuyordu baba,
sigara kokuyordu
biran senin kucağında sandım kendimi
yumdum gözlerimi,yumdum gözlerimi
ama ben seni,özledim be baba,
özledim,özledim ,özledim işte...

GÜLEN.